اولویت بندی عوامل موثر بر میزان گرایش شهروندان به مشارکت در ورزش همگانی

هدف از پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل موثر بر میزان گرایش شهروندان به مشارکت در ورزش همگانی (مطالعه موردی: شهر بابل) بود. تحقیق حاضر کاربردی و با رویکرد صورت توصیفی- پیمایشی به صورت میدانی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته می باشد که تعداد ۱۰ نفر از خبرگان حوزه تربیت بدنی شهرستان بابل آنرا تکمیل نموده اند. برای اولویت بندی شاخص ها از تکنیک سلسله مراتبی استفاده شده است و این شاخص ها در غالب پرسشنامه دلفی در اختیار کارشناسان و خبرگان قرار گرفت، تا مهم ترین شاخص ها از نگاه خبرگان شناسایی شود. سپس با کمک مدل AHP اهمیت نسبی شاخص ها و اولویت آنها تخمین زده شد. بر اساس نتایج حاصله و از بین ۸ شاخصی که بیشترین اهمیت را داشتند، عامل ایجاد جذابیت در فعالیت های ورزش همگانی در جایگاه اول، عامل توسعه اماکن و پارک های ورزشی در جایگاه دوم و عامل دسترسی راحت به اماکن ورزشی در جایگاه سوم قرار دارد

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی ، تکنیک سلسله مراتبی ، مشارکت ورزشی