پاسخ نشانگرهای استرس بزاقی به تمرین طناب زنی در دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی

پایش بیوشیمیایی تمرین در کودکان بواسطه تهاجمی بودن خون گیری کار دشواری است. اندازه گیری شاخص های بیوشیمیایی در بزاق یکی از راهکارهای غیرتهاجمی بسیار خوب برای ارزیابی فشار تمرین بویژه در کودکان است. کروموگرانین A و آلفا آمیلاز بزاقی دو نشانگر بزاقی استرس هستند که با غلظت کاتکولامین های پلاسما مرتبط هستند. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی پاسخ حاد کروموگرانین A و آلفا آمیلاز بزاقی به سه شدت تمرین طناب زنی در دانش آموزان دختر بود. در یک مطالعه ی نیمه تجربی تعداد ۴۲ دانش آموز دختر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه طناب زنی با شدت پایین n=۱۳ متوسط n=۱۵ و بالا n=۱۴ تقسیم شدند. تمرین طناب زنی به صورت تناوبی ۵ وهله کار ۳ دقیقه ای با فواصل استراحت ۲ دقیقه ای) با شدت های ۵۰، ۶۵، ۷۵ درصد ضربان قلب ذخیره انجام شد. غلظت بزاقی کروموگرانین A و فعالیت آلفاآمیلاز به روش الایزا پیش و بلافاصله پس از تمرین اندازه گیری شد. غلظت کروموگرانینA در پاسخ به هر سه شدت تمرین طناب زنی به طور معناداری افزایش یافت P=۰/۰۰۰۱ فعالیت آلفاآمیلاز بزاقی پس از هر سه شدت طناب زنی افزایش معناداری نشان داد P=۰/۰۰۰۱ میزان افزایش فعالیت آلفاآمیلاز پس از طناب زنی با شدت بالا به طور معناداری بیشتر از شدت پایین بود P=۰/۰۱۹ نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که تمرین طناب زنی با شدت بالای ۵۰ درصد ضربان قلب ذخیره موجب افزایش حاد کروموگرانین A و آلفاآمیلاز بزاقی می شوند و آلفاآمیلاز حساسیت بیشتری به شدت دارد

کلیدواژه ها:

طناب زنی ، بزاق ، کروموگرانین A آلفا آمیلاز ، کودک