بررسی سلوک عرفانی در مثنوی مولوی و مثنوی های سلطان ولد
محل انتشار: پژوهشنامه ادب غنایی، دوره: 19، شماره: 36
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 340
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-19-36_013
تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1400
چکیده مقاله:
نخستین کسی که در مثنویسرایی از مولوی تقلید کرد، فرزند و مریدش سلطانولد بود که به تشریح و تبیین عقاید پدر خود پرداخت. غور و تامل در آثار سلطانولد خصوصا مثنویهای سهگانه نشان میدهد که خداوندگار در تشکیل منظومه فکری فرزندش سلطانولد نقش فراوانی داشته است. سلطانولد به دلیل عظمت شخصیت پدرش مولانا و آثار سترگ او، چندان مورد توجه اهل ادب و عرفان قرار نگرفته است، این در حالی است که وی با تمسک به شیوه پدر و سلوک عملی در سایه بزرگان طریقه مولویه به تجربیات جدیدی در عالم عرفان رسیده است. این جستار که مبتنی بر مطالعات کتابخانهای است و با شیوه توصیفی- تحلیلی انجام میشود، سلوک عرفانی را در مثنوی معنوی و مثنویهای سلطانولد بررسی میکند و به این پرسش پاسخ میدهد که سلطانولد با استعانت از کشفیات عرفانی خود تا چه حد توانسته گفتمان مولانا را در خصوص مبحث سلوک تشریح کند و در این زمینه چه استنباطهای بدیعی ارائه میدهد؟ نتیجه این پژوهش آشکار میکند که سلطانولد با تکیه بر قدرت علمی و تجربیات شهودی خود توانسته برداشتهای نابی از کلام پدر ارائه دهد. وی در مبحث سلوک عرفانی نوآوریهایی نیز دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داود واثقی خوندابی
دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد (نویسنده مسئول)
مهدی ملک ثابت
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
محمدکاظم کهدویی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :