بررسی سلوک عرفانی در مثنوی مولوی و مثنوی های سلطان ولد

نخستین کسی که در مثنوی­سرایی از مولوی تقلید کرد، فرزند و مریدش سلطان­ولد بود که به تشریح و تبیین عقاید پدر خود پرداخت. غور و تامل در آثار سلطان­ولد خصوصا مثنویهای سه­گانه نشان می­دهد که خداوندگار در تشکیل منظومه فکری فرزندش سلطان­ولد نقش فراوانی داشته است. سلطان­ولد به دلیل عظمت شخصیت پدرش مولانا و آثار سترگ او، چندان مورد توجه اهل ادب و عرفان قرار نگرفته است، این در حالی است که وی با تمسک به شیوه پدر و سلوک عملی در سایه بزرگان طریقه مولویه به تجربیات جدیدی در عالم عرفان رسیده است. این جستار که مبتنی بر مطالعات کتابخانه­ای است و با  شیوه توصیفی- تحلیلی انجام می­شود، سلوک عرفانی را در مثنوی معنوی و مثنویهای سلطان­ولد بررسی می­کند و به این پرسش پاسخ می­دهد که سلطان­ولد با استعانت از کشفیات عرفانی خود تا چه حد توانسته گفتمان مولانا را در خصوص مبحث سلوک تشریح کند و در این زمینه چه استنباطهای بدیعی ارائه می­دهد؟ نتیجه این پژوهش آشکار می­کند که سلطان­ولد با تکیه بر قدرت علمی و تجربیات شهودی خود توانسته برداشتهای نابی از کلام پدر ارائه دهد. وی در مبحث سلوک عرفانی نوآوریهایی نیز دارد.

کلیدواژه ها:

طریقه مولویه ، مثنوی مولوی ، مثنویهای سلطان ولد ، سلوک عرفانی