بررسی همراهی کمبود ویتامین D و درماتیت سبورئیک در مراجعه کنندگان به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان سینای همدان

سابقه و هدف: درماتیت سبورئیک یکی از شایع ترین بیماری های التهابی پوست است که غدد سباسه را تحت تاثیر قرار می دهد. هرچند نقش دقیق ویتامین D در این بیماری مشخص نمی باشد؛ اما در برخی از مطالعات، سطح سرمی پایین ویتامین D در بیماران درماتیت سبورئیک مشاهده شده است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی همراهی کمبود ویتامین D و درماتیت سبورئیک انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی مورد- شاهدی که در بیمارستان "سینا" همدان انجام شد، ۳۹ بیمار مبتلا به درماتیت سبورئیک و ۳۹ فرد سالم که به لحاظ سن و جنس همسان سازی شده بودند، از نظر سطح سرمی ویتامین D مقایسه شدند. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۶ آنالیز گردیدند. یافته ها: دو گروه مطالعه از نظر سن، جنسیت، سطح تحصیلات، محل سکونت و شغل، اختلاف آماری معناداری نداشتند. میانگین سطح سرمی ویتامین D در گروه مورد برابر با ۵۶/۵±۸۲/۱۱ و در گروه کنترل معادل ۷۹/۶±۳۸/۲۱ نانوگرم بر میلی لیتر بود (۰۰۱/۰P=). در گروه مورد و کنترل به ترتیب ۱۸ نفر (۲/۴۶ درصد) و ۱ نفر (۶/۲ درصد) کمبود ویتامین D؛ ۲۰ نفر (۳/۵۱ درصد) و ۳۴ نفر (۲/۸۷ درصد) سطح ناکافی ویتامین D؛ ۱ نفر (۶/۲ درصد) و ۴ نفر (۳/۱۰ درصد) سطح کافی ویتامین D داشتند؛ بدین ترتیب، سطح ویتامین D در گروه مورد به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (۰۰۱/۰P=). طول مدت بیماری و شدت آن با ویتامین D، ارتباط معناداری را در گروه مورد نشان نداد (۰۵/۰P>). نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، بیماران درماتیت سبورئیک سطح سرمی ویتامین D کمتری نسبت به جمعیت عادی دارند که ممکن است با پاتوژنسیته این بیماری ارتباط داشته باشد.  

کلیدواژه ها:

Seborrheic Dermatitis ، Severity of Disease ، Vitamin D ، درماتیت سبورئیک ، شدت بیماری ، ویتامین D