مروری بر اثرات اضطرابی همه گیری کووید- ۱۹ بر جمعیت عمومی و کادر درمان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 567

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

COVIDCING01_117

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1400

چکیده مقاله:

زمینه مساله: گمان می رود بیماری کووید- ۱۹، همانند بیماری های همه گیر قبلی، اثرات مخربی بر روان انسانبر جای بگذارد. همه گیری ها تنها موجب اضطراب در افراد بیمار نمی شوند، بلکه بیشترین آثار روانی خود را برجمعیت عمومی سالم می گذارند. بنابراین، بررسی اختلالات اضطرابی در گروه های مختلف جامعه حایز اهمیتفروان است.هدف: این مطالعه مروری با هدف مشخص کردن میزان اختلالات اضطرابی، شناسایی گروه های پرخطر وهمچنین عوامل اصلی ایجاد این اضطاراب ها در جمعیت عمومی و کادر درمان در دوران پاندمی کووید- ۱۹ صورتگرفته است.روش: ابتدا جستجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed و SID با کلید واژه های مناسب صورت گرفت. پس ازبررسی ۴۰ مقاله مرتبط، در نهایت ۱۶ مقاله انتخاب شد. مقالات به دو دسته اضطراب و کادر درمان و اضطراب وجمعیت عمومی تقسیم شدند. ابتدا اطلاعات توصیفی مقالات استخراج شد و سپس به بررسی عوامل و گروه هایپرخطر در مطالعات پرداخته شد.یافته ها: حدود نیمی از جمعیت عمومی سطوحی از اضطراب و حدود ۲۰ در صد سطوح شدید یا خیلی شدیداضطراب را در دوران همه گیری تجربه کرده اند. زن بودن، جوان بودن، وجود علائم مشکوک، وجود مبتلا در بینبستگان، سابقه تجربه شرایط پر استرس قبلی و سابقه بیماری جسمانی از عوامل مرتبط با سطوح بالاتر اضطرابمطرح شده است. در بین کادر درمان نرخ شیوع اضطراب ۲۳/۲% بود. این شیوع در زنان نسبت به مردان وپرستاران نسبت به پزشکان بیشتر بود. عدم تحمل ابهام، احساس گناه از مبتلا کردن دیگران، احساس درماندگیحاصل از اضطراب مرگ، ترس از تنهایی و احساس و ادراک فرد از انزوا مهم ترین دلیل مرتبط با ایجاد اضطرابدر هر دو جمعیت بودند.نتیجه گیری ها: بیماری کووید- ۱۹ موجب افزایش اضطراب هم در جمعیت عمومی و هم کادر درمان شده است.توجه درمانگران به عوامل ایجا دکننده از اضطراب می تواند نقش مهمی را در درمان اختلالات اضطرابی مراجعان دردوران همه گیری کووید- ۱۹ ایفا کند.

نویسندگان

نیکتا میرکریمی

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران

یاسمن همتیان

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران

سیدمرسل مسلمی عقیلی

پژوهشگر، گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، دانشگاه علوم پزشکی تهران

سیدامیرحسین جوادی

استادیار جراحی مغز و اعصاب، گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، دانشگاه علوم پزشکی تهران