اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (ACT) بر طلاق عاطفی زوجین دارای تعارضات زناشویی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (ACT) بر طلاق عاطفی زوجین دارای تعارضات زناشویی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر مشهد در سال ۱۳۹۸ بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس و حجم نمونه ۳۰ نفر(۱۵ نفر گروه آزمایش و گروه ۱۵ نفر گروه گواه) انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن استفاده شد. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. در پژوهش حاضر برای تحلیل فرضیه از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات طلاق عاطفی در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پس آزمون گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین درمان پذیرش و تعهد (ACT) بر طلاق عاطفی زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد (ACT) ، طلاق عاطفی ، زوجین دارای تعارضات زناشویی.