اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر افسردگی، اضطراب، زنان متاهل خانه دار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ایلام

هدف : پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی درمان فعال سازی رفتاری بر افسردگی، اضطراب زنان متاهل خانه دار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ایلام انجام گرفته است . روش :روش تحقیق شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه بود .جامعه آماری این پژوهش، زنان متاهل خانه دار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ایلام بودند که تمامی ۷۲ نفر(۳۶نفر گروه آزمایش و ۳۶ نفر گروه گواه) به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند وگروه آزمایش در۸ جلسه آموزش دیدند .ابزار گردآوری داده ها مقیاس افسردگی، اضطراب (DASS) و پروتکل درمانی فعالسازی رفتاری بود. یافته ها :نتایج نشان داد که کوواریانس نشان می دهد تفاوت مشاهده شده بین میانگین های نمرات افسردگی, اضطراب شرکت کنندگان گروه آزمایش - کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون معنی دار می باشد (P < ۰/۰۱) همچنین درمان فعالسازی رفتاری برکاهش افسردگی, اضطراب زنان متاهل خانه دار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ایلام موثر بود. نتیجه گیری :برای کاهش افسردگی, اضطراب زنان متاهل خانه دار آموزش فعال سازی رفتاری ضروری است .

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، درمان فعالسازی ، اضطراب ، افسردگی.