مدیریت مصرف آب و نقش آن در کاهش سرانه مصرف آب و فاضلاب

کشور ایران به دلیل کمبود ریزشهای جوی و نامناسب بودن پراکنش زمانی و مکانی آن در زمره کشورهای نیمه خشک و خشک جهان قراردارد مضاف برآن رشد روز افزون جمعیت و کاهش سرانه آب،گسترش شهر نشینی و توسعه بخشهای کشاورزی و صنعت ، پدیده های اکوسیستمی، کاهش منابع تجدید شونده آب و ... باعث گردیده دست اندرکاران بخش آب توجه ویژه ای به کنترل مصرف آب و استفاده بهینه از آن معطوف دارند . مدیریت مصرف آب یکی از شاخه های مدیریت انرژی محسوب می شود و می تواند در مجموعه ای وسیع ،اقدامات موثری را در خصوص الگوی مصرف آب و بهینه سازی آن معمول دارد که نهایتاً منجر به کاهش نیاز انرژی نیز خواهد شد.هدف از مطالعات مدیریت مصرف آب ، شناسایی ومعرفی روشهای مناسب جهت تامین خواسته های مزبور است.در این مبحث بهینه سازی مصرف آب شرب و روشهای کاهش مصرف آب شهری مورد توجه قرار خواهد گرفت . اساساً آنچه در اینگونه مطالعات یعنی تعیین الگوی مصرف آب شرب وبهینه سازی آن مورد توجه قرار می گیرد شناسائی متغیرهای اصلی موثر بر میزان مصرف می باشد و راهکارهای ابزاری – رفتاری پیشنهاد خواهد شد. قطعاً این راهکارها براساس مشخصات محلی متفاوت خواهد بود ومتاثر از شرایط اقلیمی ، وضعیت اقتصادی وبستر فرهنگی آن منطقه می باشد و تابع تقاضا ( مصرف ) آب شرب از متغیرهای نظیر تعرفه آب بهاء ، درآمد سرانه ، تعداد روزهای گرم سال ، سطح عرصه واعیان ساختمانها ، مشخصات هیدرولیکی و بهداشتی آب توزیع شونده و ... خواهد بود. در مطالعه موردی انجام گرفته در یک منطقه از شهر تهران که برای اولین بار در سطح ایران و منطقه صورت پذیرفته است با اعمال سیاستها و راهکارهای مدیریت مصرف به کاهش مصرف 19 درصدی آب دست یافتیم که با احتساب کاهش سرانه مصرف آب ، عدم نیاز به منابع جدید تا چند سال آینده و همچنین کاهش سرانه فاضلاب تولیدی گامی بلند در راستای تحقق اهداف کنفرانس ژوهانسبورگ و توسعه پایدار برداشته شده است . همچنین برای اولین بار درمقیاس پایلوت سرانه واقعی مصرف آب شهروندان تهران بدست آمد که می توان از آن در طرحهای توسعه و اصلاح شبکه های آب بهره جست و فصل جدیدی برای مطالعات زیر بنایی این کلان شهر بحساب آورد .

کلیدواژه ها:

مدیریت مصرف آب ، تعیین الگوی واقعی مصرف آب ، کاهش سرانه مصرف آب ، کاهش سرانه تولید فاضلاب