پیش بینی پریشانی روانشناختی براساس سبک های اسنادی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

هدف : پیش بینی پریشانی روانشناختی براساس سبک های اسنادی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید است.روش: برای این منظور ازبین مراجعه کنندگان به مرکز روماتولوژی فرجاد قم در بازه ۹۸-۹۹ به روش نمونه گیری هدفمند و طبق فرمول کوکران ۳۶۸نفر که تشخیص طبی RA را گرفتند انتخاب کردیم و پرسش نامه های سبک های اسنادی ASQ و پرسش نامهDASS۲۱ برای پریشانی روانشناختی و فرم کوتاه پرسش نامهNEO برای ویژگی های شخصیت را برای تکمیل به بیماران دادیم برای تجزیه و تحلیل داده ها به روش توصیفی از نوع همبستگی استفاده کردیم و داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است نتایج:قابل توجه است که مجموع متغیرهای بکار رفته سبک های اسنادی % ۲۶ و ویژگی های شخصیتی %۴۲ از واریانس پریشانی روانشناختی را پیش بینی می کند همچنین متغیر ویژگی شخصیتی نیز می تواند پریشانی روانشناختی را در سطح α = ۰.۰۱ به صورت مستقیم و معنی دار پیش بینی کندبا توجه به اینکه β ضریب استاندارد شده رگرسیون است، مشخص می گردد که متغیر ویژگی شخصیتی با ضریب تبیین (۰,۶۵) بالاترین میزان تاثیرگذاری را در تبیین پریشانی روانشناختی به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در عامل روان رنجورخویی نمرات بالاتری نسبت به افراد سالم کسب کرده اند یعنی ویژگی های مربوط به عامل روان رنجوری در این بیماران بیشتر است و این نتیجه استنباط میشود که داشتن یک سری ویژگی های شخصیتی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید آنها را در معرض پریشانی روانشناختی بیشتری قرار می دهد و همین مسئله به نوبه خود، علائم بیماری را تشدید می کند و در نهایت بیمارا ن دارای ویژگیهای شخصیت خاص و پریشانی روانشناختی احتمالا در دور باطلی قرار می دهد و همین استرس و اضطراب و افسردگی وضعیت جسمی بیمار را بدتر می شود بنابراین می توان گفت که عوامل روان شناختی در پیدایش و پیشگیری و درمان بیماران آرتریت روماتوئید تاثیر بسزایی دارند و بدین ترتیب راهکارهای روان شناختی در پیشگیری و درمان این بیماری موثر هستند.

کلیدواژه ها:

پریشانی روانشناختی ، ارتریت روماتویید ، ویژگی شخصیت ، سبک اسنادی