بررسی تطبیقی تحولات معماری و شهرسازی ایران و مغرب زمین دوره دوم پهلوی دوم ۱۳۴۵ - ۱۳۵۷ هجری شمسی ؛ ۱۹۶۷ - ۱۹۷۹ میلادی

مجموعه ای از اندیشه ها و انگاشتها که امروزه آن را پارادایم می نامند راهنمایی برای حل مسائل انسان و مبنایی بر نگرش به جهان پیرامون و انسانهای گرد او می باشد . هر پارادیم ، محدوده ای را تعریف می کند که در آن قواعدی حاکم است . این قواعد از یک سو نشان می دهد که برای پیروزی در درون محدوده خاص چگونه باید رفتار کرد و از دیگر سو به انسان ، توان تجزیه و تحلیل مسائل پیچیده و سازماندهی به اجزاء آن را میبخشد . حال سعی بر اینست که با شناخت و تطبیق اندیشه ها یی که در غرب و ایران در دوره پهلوی دوم مطرح بوده بتوانیم به تحلیل زمینه های ارتباطی شهرسازی گذشته با شهرسازی معاصر ایران بپردازیم