هویت عناصر معماری، در بازطراحی پارک های شهری در راستای ارتقای کیفیت فضای شهری کودکان

امروزه زندگی شهری ونظام اجتماعی موجود در شهرها، انسانها را از مسیر اصلی زندگی دور کرده و با وجود رفاه و امکانات بسیاری که دراختیارشان قرارداده از سادگی طبیعت دور شده اند. همچنین انسانها به سمتی سوق پیدا می کنند که مثل هم فکر کنند و فواصل فرهنگی کم شود، زیرا مبادله محورهاو اصول فکر است که باعث رشد می شود. یکی از بهترین راه های تبادل فرهنگی اجتماعی ، پارک ها است. همچنین حضور والدین و کودکان توام با یکدیگر تا حد زیادی موجب رونق اجتماعی و بالا رفتن سطح فرهنگی و بومی این فضا ها می شود. با وجود زیر ساخت های متعددی که در شهر ها وجوددارد و متاسفانه نبود امکانات اولیه مناسب باعث شده است تا بازدید مسافران از این فضای شهری محدود به دیداری چند ساعته شود. پس با ایجادامکانات مناسب با توجه به ظرفیت های بالای این فضا های شهری می توان آنها را به یکی از عناصر تاثیر گذار در کیفیت دنیای کودکان مبدل کرد.بنابراین ایجاد فضای شهری در قالب پارک و خصوصیات برجسته معماری آن جهت گذران اوقات فراغت ، همراه با عملکردهای لازم در قالب یک مجموعه تفریحی پارک شهری کودکان از اهمیت خاصی برخوردار است و باید به صورت دقیق انجام پذیرد. در این تحقیق سعی بر آن داریم تا اهمیت موضوع را با هویت عناصر معماری و شهری در عوامل تاثیر گذار آن در راستای ارتقا کیفیت فضای پارک کودکان در قالب روشی تحلیلی توصیفی مبنی بر مطالعات کتابخانه ای مورد بررسی قرار دهیم ، تا درک فضای شهری کودکان مبنی بر ظاهر فیزیکی نباشد و عالم معنا مبنی بر روح آن نیز درک گردد .

کلیدواژه ها:

هویت ، شهر ، پارک شهری ، کودک ، عناصر معماری