موانع ساختاری و حرفه ای نظارت رسانه ای برکنش دولت در ایران

هدف اصلی این مقاله، شناسایی و تحلیل موانع ساختاری و حرفه­ای فراروی نظارت و دیده بانی رسانه ای برکنش­های دولت و سازمان­های دولتی در ایران است. در این مطالعه برای جمع­ آوری اطلاعات از روش کیفی (مصاحبه عمیق با روزنامه­نگاران باتجربه و متخصصان روابط عمومی) و از شیوه نمونه گیری هدفمند، برای انتخاب نمونه­ ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مهم ترین موانع فرهنگی شامل «پنهان کاری و هراس از شفافیت در فرهنگ ایرانی، استقبال از تمجید و ستایش و هراس از انتقاد در میان ایرانیان»، مهم ترین موانع سیاسی، شامل «اسرارگرایی در رسانه براثر سایه سنگین سیاست، برخورد سیاسی با رسانه­ها، کارکرد حزبی رسانه­ها، مدیریت رسانه­ها توسط افراد سیاسی»، مهم ترین موانع حقوق و قانونی شامل «لزوم دریافت مجوز برای فعالیت­ های رسانه­ای، گستردگی استثنائات و خطوط قرمز اطلاع­رسانی، نبود تعریفی روشن از جرم مطبوعاتی»، مهم ترین موانع اقتصادی «حضور دولت در اقتصاد رسانه، تطمیع خبرنگاران، نابرابری فضای رقابت بین رسانه­های دولتی و غیردولتی»، مهم ترین موانع درون سازمان­ های دولتی شامل «نگاه مالکانه سازمان­ های دولتی به اطلاعات سازمانی، بسته بودن جلسات ادارات دولتی بر روی رسانه­ها، تلقی هجمه گرایانه و مچ­گیرانه مدیران سازمان ها از انتقاد رسانه­ ها» و مهم ترین موانع درون رسانه­ای شامل «خودسانسوری رسانه­ها، وجود افراد جوان و بی تجربه در رسانه­ها، عدم آشنایی با روزنامه نگاری تحقیقی، غلبه رویکرد رویدادمحوری بر فرایند محوری در رسانه ­ها» بوده اند.

کلیدواژه ها:

نظارت رسانه ای ، نظارت رسانه ای بر دولت ، موانع ساختاری ، موانع حرفه ای