برنامه ریزی بهینه ورود و خروج بانک های خازنی با استفاده از اطلاعات محلی جهت کمینه سازی تلفات سراسری- مطالعه موردی در شبکه ولتاژ متوسط ایران

در حال حاضر مهم ترین مسئله در طراحی و بهره برداری شبکه برق، کمینه سازی تلفات و هزینه ها است. برخلاف روش های موجود سراسری برای تعیین ورود و خروج بهینه بانک های خازنی که از حجم بالایی از اطلاعات موجود در سیستم قدرت جهت تصمیم گیری استفاده می کنند، در این مقاله روشی ارائه گردیده است که  در آن صرفا از داده های محلی که در یک پست فوق توزیع می توان به آن ها دسترسی داشت، استفاده می شود، اما ترکیب خازنی بهینه را برای کمینه سازی تلفات در شبکه بالادست تعیین می کند. این داده های محلی، مقدار اندازه گیری شده ولتاژ بر روی پایانه kV ۲۰ و kV ۶۳، توان راکتیوی که بر روی خطوط kV ۶۳ متصل به پست فوق توزیع در حال عبور است و توان راکتیوی که در سمت kV ۲۰ ترانسفورماتور فوق توزیع در حال مصرف است، را شامل می شود. شبیه سازی ها در بخشی از شبکه واقعی فوق توزیع ایران مربوط به استان البرز با استفاده از نرم افزارDIgSILENT ۲۰۱۸ انجام گرفته است. مقایسه نتایج حاصل از اجرای روش محلی پیشنهادی این مقاله نسبت به روش های سراسری نشان از دقت نتایج روش پیشنهادی در کمینه سازی تلفات در شبکه ۶۳ کیلوولت است.

کلیدواژه ها:

کمینه سازی تلفات ، برنامه ریزی ورود و خروج خازن ها ، داده های محلی ، کنترل ولتاژ و توان راکتیو