طراحی مدل بهبود تصویرهای شش گانه متقابل دانشجویان دکترا و طلبه ها در ایران

هدف پژوهش این مقاله درصدد طراحی مدل بهبود تصویرهای شش گانه متقابل دانشجویان دکترا و طلبه ها در ایران است) ۱(تصویر دانشجو از خود ۲ (تصویر دانشجوها از طلبه ها ۳ (تصوردانشجوها از تصویرطلبه ها از خود و همچنین ۱ (تصویر طلبه ها از خود ۲ (تصویر طلبه ها از دانشجوها ۳ (تصور طلبه ها از تصویر دانشجوها از طلبه ها ( که داشجویان دکترا از شهرهای زنجان،کرمانشاه،بیجار،گلستان،سنندج؛مریوان و طلبه ها از شهرهای کرمانشاه،قیدار،قم،یاسوج،قزوین،زنجان بودند روش شناسی پژوهش این پژوهش براساس هدف اکتشافی و براساس نوع داده ها کمی و کیفی و براساسروش تحلیل دادها کیفی است.در این پژوهش روش گردآوری داده ها پیمایشی است داده های این پژوهش از طریق مصاحبه و توزیع پرسشنامه جمع آوری شده است. نتایج این پژوهش اکتشافی نشان می دهد که طلبه ها افرادی هستند که تصویر ذهنی روشنی از خود و دانشجویان دکتری وهمچنین تصویر ذهنی مثبتی از تصور دانشجویان از آنها دارند ولی دانشجویان فقط تصویر روشنی از خود دارند و تصویر ذهنی شان از طلبه ها و تصور طلبه ها از آنان کاملا منفی می باشد.

کلیدواژه ها:

مدل فکری ، تصویر ذهنی ، گروه بندی دانشجویان دکتری ، طلبه ها