تاثیر بنیادگرایی اسلامی بر روابط ایران و پاکستان(۲۰۲۰-۱۹۹۱) بر پایه نظریه سازه انگاری

پاکستان پس از استقلال به عنوان یک کشور اسلامی تلاش کرد تا از تفکر اسلامی به عنوان یک عامل هویت بخش استفاده کند. موضوع مهمی که می تواند بر روابط ایران و پاکستان تاثیر داشته باشد، بنیادگرایی در پاکستان است. این مقاله می‎کوشد تاثیر بنیادگرایی اسلامی در پاکستان را بر روابط این کشور با ایران در فاصله زمانی ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۰، براساس نظریه سازه انگاری بررسی کند. سوال اصلی این است که بنیادگرایی اسلامی چه تاثیری بر روابط دو کشور داشته است؟ فرضیه ای که در این تحقیق اثبات خواهد شد، عبارت از این است که فعالیت های احزاب و جریانات سیاسی بنیادگرا به دلیل تباین بین اصول حاکم بر بنیادگرایی سنی پاکستانی و روح مذهبی حاکم بر اندیشه شیعی در ایران و تحریک قدرت های مداخله گر به عامل قدرتمند واگرایی در روابط دو کشور تبدیل شده است. در پژوهش حاضر از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

جمهوری اسلامی ایران ، پاکستان ، گروه های بنیادگرا ، وهابیت ، سازه انگاری