اثر نیتروژن و سایکوسل بر محتوا، انتقال مجدد و کارایی مصرف نیتروژن گلرنگ تحت تراکم های مختلف کاشت

  به منظور بررسی اثر سایکوسل، نیتروژن و تراکم بر میزان، انتقال مجدد و کارایی مصرف نیتروژن گلرنگ رقم اصفهان ۱۴ (صفه)، آزمایشی به صورت فاکتوریل خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزری دانشگاه یاسوج در تابستان ۱۳۸۹ انجام شد. عامل اصلی شامل سطوح نیتروژن (۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار) و سطوح تنظیم­کننده رشد سایکوسل در دو سطح (صفر و ۶-۱۰ مولار) به صورت فاکتوریل و عامل فرعی شامل تراکم کشت (۲۰، ۲۵ و ۳/۳۳ بوته در متر مربع) بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان انتقال مجدد نیتروژن (۲۱/۱%) در تیمار کاربرد سایکوسل از مصرف بیشترین میزان نیتروژن و تراکم به دست آمد. بیشترین میزان نیتروژن مصرفی در تراکم ۲۵ بوته در متر مربع با بیشترین درصد پروتئین دانه (۱۴%) و بیشترین مقدار میزان نیتروژن اندام­ هوایی در مرحله گل­دهی (۱۵/۲%) همراه بود. در تیمار کاربرد سایکوسل، از مصرف کمترین میزان نیتروژن و تراکم ۲۵ بوته در متر مربع، بیشترین عملکرد دانه (۳۱۴۶ کیلوگرم در هکتار) و کارایی مصرف نیتروژن (۹/۶۲ کیلوگرم در کیلوگرم) به­دست آمد. به طور کلی، افزایش نیتروژن و بذر مصرفی همراه با کاربرد سایکوسل، میزان نیتروژن اندام هوایی و انتقال مجدد نیتروژن را افزایش می­دهند. هرچند در چنین شرایطی، کاهش مصرف نیتروژن با افزایش کارایی مصرف نیتروژن و عملکرد دانه همراه است.

کلیدواژه ها:

Protein ، Seed yield ، Shoot nitrogen content. ، پروتئین ، عملکرد دانه ، نیتروژن اندام هوایی