مقایسه سه روش کاشت هندوانه (Citrullus lanatus) در منطقه ورامین

در آزمایشی مزرعه ای به منظور تعیین مناسب ترین روش کاشت دو رقم هندوانه در منطقه ورامین با نام های چارلستون گری و محبوبی، با سه روش کاشت (کاشت مستقیم بذر، کاشت بذر جوانه دار و نشاکاری)، تحقیقی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۴ تکرار و به مدت دو سال (۱۳۸۶-۱۳۸۵) در مرکز تحقیقات کشاورزی ورامین اجرا شد. نتایج این تحقیق نشان داد که روش های کاشت و هم چنین ارقام مورد بررسی اثر معنی داری روی کلیه صفات مورد مطالعه از جمله عملکرد کل محصول، عملکرد برداشت اول و متوسط وزن میوه ها داشتند. در روش استفاده از نشا، گرچه محصول در حدود ۱۴ روز نسبت به روش کاشت مستقیم بذر زودرس تر شد ولی میانگین عملکرد در این روش نسبت به دو روش دیگر به طور معنی داری کمتر بود. در بین روش های مختلف کشت، بیشترین میانگین عملکرد به روش کاشت بذر جوانه دار با ۳۰۸۹۰ کیلوگرم در هکتار اختصاص داشت. روش کشت بذر جوانه دار شده بالاترین متوسط وزن میوه را نسبت به دو روش دیگر دارا بود. کشت نشائی بالاترین تعداد میوه در بوته و شاخه جانبی را تولید نمود اما به دلیل وزن کم میوه ها کمترین مقدار عملکرد در هکتار را به خود اختصاص داد. بالاترین غلظت مواد جامد محلول در میوه (۲/۸%) در روش کشت مستقیم بذر به دست آمد. رقم محبوبی با میانگین عملکرد محصول ۲۸۳۱۰ کیلوگرم درهکتار نسبت به رقم چارلستون گری با میانگین عملکرد ۲۶۲۵۰ کیلوگرم در هکتار برتری معنی دار نشان داد. این رقم از نظر عملکرد برداشت اول و متوسط وزن میوه ها نیز نسبت به رقم چارلستون گری برتر بود. با توجه به اثر معنی دار برهمکنش رقم و شیوه کاشت، بیشترین مقدار عملکرد (۳۱۷۵۰ کیلوگرم در هکتار) در این پژوهش مربوط به رقم محبوبی در شیوه کاشت بذر جوانه دار شده بود. نتایج این پژوهش نشان داد، روش کاشت بذر جوانه دار شده می تواند روشی قابل رقابت با سایر روش های کاشت باشد.

کلیدواژه ها:

Yield ، Total soluble solids ، Female flower ، Transplanting. ، عملکرد ، غلظت مواد جامد محلول ، گل ماده ، نشاکاری