بررسی تطبیقی پتانسیل های آلودگی عناصر سنگین و واحدهای آلوده کننده طبیعی و انسان ساز استان آذربایجان شرقی

فلزات سنگین از آلاینده های پایدار و بادوام محیط زیست بشمار می آیند، چون از بین نرفته و تجزیه نمی شوند. لذا برای کاهش مشکلات زیست محیطی این فلزات نیاز به شناسایی منابع طبیعی و انسان ساز آنها می باشد. در این تحقیق تلاش شده است تا با شناسایی پتانسیل های منابع آلاینده فلزات سنگین جیوه، سرب، کادمیوم، کروم و آرسنیک در استان آذربایجان شرقی و نمونه برداری از آنها بتوان اقدامات پیشگیرانه مناسبی جهت کنترل و رفع آلودگی های موجود اتخاذ نمود. بدین منظور مدیریت اجرایی شناسایی پتانسیل ها مورد بررسی قرار گرفته و برنامه ریزی برای نمونه برداری انجام شد. مشکلات مختلف بسیاری در مسیر نمونه برداری و عملیات میدانی و سنجش های آزمایشگاهی وجود دارند که این مقاله به عنوان عوامل اساسی عدم تطبیق به آن می پردازد. رفع و دفع عوامل و پارامترهای ریسک پذیر با توجه به محدودیت های اجرایی و اقتصادی هر پروژه در کشور به حدی حائز اهمیت است که می تواند انرژی دو پروژه را در یک پروژه و با نتیجه کمینه ارائه دهد. در این بخش با نگاه مهندسی ارزش، به اصلاح مسیر ساختاری پروژه های شناسایی منابع آلاینده در کشور پرداخته شده و ضعف های احتمالی موجود در مطالعات مشابه مورد آسیب شناسی قرار گرفته اند. بررسی مطالعات صورت گرفته در این تحقیق نشان می دهد صنایع چرم در بخش صنعت و زباله و پساب بیمارستان ها در بخش شهری، پتانسیل و منبع آلودگی را در 50% موارد به خود اختصاص داده اند. همچنین کلیه منابع آلاینده طبیعی این استان در درجه خطرناک آلودگی قرار دارند

کلیدواژه ها:

آلودگی عناصر سنگین ، استان آذربایجان شرقی ، بررسی تطبیقی ، آسیب شناسی منابع آلودگی