بهبود ریزازدیادی و ازدیاد اقاقیا (Robinia pseudoacasia L.) با استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی و عصاره جلبک قهوه ای آسکوفیلوم (Ascophyllum nodosum)
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 206
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-6-21_005
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
چکیده مقاله:
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر عصاره جلبک قهوهای آسکوفیلوم (Ascophyllum nodosum) بر رشد درخت زینتی اقاقیا
(.Robinia pseudoacasia L)، صورت گرفت. تکثیر کلونی درونشیشهای (in vitro) و برونشیشهای (ex vitro) بهترتیب با استفاده از محورهای جنینی و بذرها بهعنوان ریزنمونهها بهدست آمد. عوامل تاثیرگذار بر روی تولید ریشه و شاخه اقاقیا با مقایسه تنظیم کننده های رشد گیاهی α- نفتالن استیک اسید (NAA) و ۶- بنزیل آمینوپورین (BA) و محیطهای کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) و محیط کشت گیاهان چوبی (WPM) در شرایط درونشیشهای، هم چنین بسترهای کشت (شن، پرلیت، کمپوست و کوکوپیت) با نسبتهای مختلف و عصاره جلبک قهوهای آسکوفیلوم در شرایط طبیعی بررسی شدند. هر دوی NAA و BA در غلظتهای
۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ میلیگرم بر لیتر استفاده شدند. غلظتهای استفاده شده از عصاره آسکوفیلوم نیز ۰، ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ بودند. ترکیب بهینه تنظیمکنندههای رشد گیاهی برای القای بیشینه ارتفاع گیاه، تعداد سرشاخه، تعداد گره، تعداد ریشه، طول ریشه، تعداد برگ، وزن خشک و وزن تر در شرایط درونشیشهای ۱ میلیگرم بر لیترNAA و ۱ میلیگرم بر لیتر BA در محیط MS بود. غلظت ۱۰۰۰ میلی گرم بر لیتر عصاره آسکوفیلوم باعث القای بیشینه ارتفاع گیاه، تعداد گره، طول طویلترین ریشه، تعداد برگ، وزن خشک و وزن تر شد. مناسبترین بقای گیاهچهها در شرایط طبیعی در هنگام کشت در بستر کشت حاوی شن، پرلیت و کمپوست به نسبت ۱:۱:۱ مشاهده شد. حدود ۷۵ درصد از گیاهچههای تکثیر شده و ۹۰ درصد گیاهچههای ریزازدیادی شده بهطور موفقیتآمیزی سازگار شدند. گیاهچههای باززایی شده از نظر مورفولوژیکی با گیاهان مادر یکسان بودند. پژوهش حاضر، تکثیر زیاد شاخه، نرخ بالای ریشه زایی ساقه و ارتقای برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی اقاقیا را در صورت کاربرد تیمارهای بهینه نشان داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهزاد کاویانی
Islamic Azad University, Rasht Branch, Iran.
ناصر نگهدار
Hyrcan Agricultural Sciences and Biotechnology Research Institute, Amol, Iran
داود هاشم آبادی
Islamic Azad University, Rasht Branch, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :