اثر کاربرد جداگانه و تلفیقی ورمیکمپوست، کودهای شیمیایی و زیستی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند (.Beta vulgaris L)
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 434
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-9-1_001
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثرات کاربرد کودهای زیستی (نیتروکسین و فسفات بارور۲)، ورمی کمپوست و کود شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند (.Beta vulgaris L) آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار و ۱۳ تیمار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب در سال ۱۳۹۴ اجرا شد. تیمارها شامل ۱۰۰ درصد کود شیمیایی (۳۵۰، ۱۰۰ و ۵۰ کیلوگرم در هکتار کود اوره، سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم) به عنوان شاهد (T۱)،تن۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست (T۲)،تن۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست (T۳)،تن۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + ۵۰ درصد کود شیمیایی (T۴)،تن۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + ۵۰ درصد کود شیمیایی (T۵)، نیتروکسین + فسفات بارور۲ (T۶)،تن۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + نیتروکسین + فسفات بارور۲ (T۷)،تن۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + نیتروکسین + فسفات بارور۲ (T۸)، نیتروکسین + فسفات بارور۲ + ۵۰ درصد کود شیمیایی (T۹)،تن۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + کود شیمیایی (۱۹۶ و ۸۵ کیلوگرم در هکتار کود اوره و سوپر فسفات تریپل) (T۱۰)،تن۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + کود شیمیایی (۴۰ و ۷۰ کیلوگرم در هکتار کود اوره و سوپر فسفات تریپل) (T۱۱)، نیتروکسین + فسفات بارور۲ + ۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + ۵۰ درصد کود شیمیایی (T۱۲)، و نیتروکسین + فسفات بارور۲ + ۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + ۵۰ درصد کود شیمیایی (T۱۳) بودند. نتایج نشان داد بیشترین (۴۷/۸) و کمترین (۳۹/۲) میزان شاخص کلروفیل به ترتیب در تیمارهای T۱۳ و T۲ به دست آمد. همچنین بالاترین میزان عملکرد ریشه به میزان ۶۶۳۶۶ کیلوگرم در هکتار در تیمار T۱۳ حاصل شد و با تیمارهای T۱۲ و T۱ تفاوت معنی داری نداشت. با کاربرد تلفیقی کودهای آلی و زیستی به همراه کودهای شیمیایی در تیمار T۱۳ به دلیل افزایش عملکرد ریشه و درصد قند ناخالص، میزان عملکرد قند ناخالص به طور معنی داری در سطح احتمال یک درصد افزایش یافت. به طوری که، عملکرد قند ناخالص و خالص در تیمار T۱۳ نسبت به T۱ به ترتیب ۱۶/۷ و ۲۳/۵ درصد افزایش یافت. به طورکلی، بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش یکساله و با توجه به شاخص های عملکرد ریشه، عملکرد قند ناخالص و خالص و ضریب استحصال، می توان کاربرد تلفیقی نیتروکسین + فسفات بارور۲ +۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست + ۵۰ درصد کود شیمیایی (T۱۳) را در صورت تایید این نتایج در سال های بعدی آزمایش برای افزایش عملکرد و کاهش مصرف کود های شیمیایی در کشت چغندر قند در منطقه آزمایش توصیه کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالله جوانمرد
Maragheh university
محمد علی صادقیان
Maragheh university
مصطفی امانی ماچیانی
Maragheh university
امین عباسی
Maragheh university
کیوان فتوحی
West Azarbaijan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :