اثر قارچ مایکوریزا آرباسکولار بر کیفیت علوفه در کشت مخلوط جو و خلر

به منظور ارزیابی کیفیت علوفه در کشت مخلوط جو و خلر با کاربرد قارچ Glomus intraradices، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۰ تیمار و سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال ۱۳۹۶ اجرا شد. تیمارها شامل الگوهای مختلف کشت (کشت خالص جو، کشت خالص خلر، ۷۵ درصد خلر+ ۲۵ درصد جو، ۵۰ درصد خلر+ ۵۰ درصد جو و ۲۵ درصد خلر+ ۷۵ درصد جو) در حالت تلقیح و عدم تلقیح با قارچ بودند. نتایج نشان داد بیشترین میزان کربوهیدرات محلول در آب (WSC) و فیبرخام (CF) علوفه در الگوهای کشت خالص جو تلقیح شده، خالص جو تلقیح نشده و الگوی ۲۵ درصد خلر + ۷۵ درصد جو تلقیح نشده به دست آمد. همچنین بالاترین میزان دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF) و دیواره سلولی (NDF) به کشت های خالص جو تلقیح نشده و جو تلقیح شده تعلق داشت. اما کمترین میزان ADF و NDF به کشت های خالص خلر تلقیح شده و خلر تلقیح نشده مربوط بود. بنابراین بالاترین میزان ماده خشک مصرفی (DMI)، کل ماده مغذی قابل هضم (TDN)، قابلیت هضم ماده خشک (DDM)، انرژی ویژه شیردهی (NEL) و ارزش نسبی تغذیه ای (RFV) در کشت خالص خلر تلقیح شده به دست آمد. علاوه بر این، تلقیح با قارچ مایکوریزا کیفیت علوفه را از طریق کاهش NDF و ADF و افزایش DMI، TDN، NEL، DDM و RFV بهبود بخشید. به طور کلی، بر اساس شاخص های کیفی، علوفه حاصل از کشت خالص خلر تلقیح شده با قارچ به عنوان علوفه ممتاز (Prime) در نظر گرفته شد.

کلیدواژه ها:

Dry matter intake (DMI) ، Neutral detergent fiber (NDF) ، Net energy for lactation (NEL) ، Sustainable agriculture ، Water soluble carbohydrate (WSC) ، انرژی ویژه شیردهی ، کشاورزی پایدار ، کربوهیدرات محلول در آب ، دیواره سلولی ، ماده خشک مصرفی