اثر دو ماده تنظیم کننده رشد حشرات ، بوپروفزین و پیرپیروکسیفن برروی شپشک استرالیایی Icerya purchasi Maskell (Homoptera: Margarodidae)

اثر دو ماده شیمیایی بوپروفزین (سوسپانسیون ۴۰%) و پیریپروکسیفن (مایع امولسیون شونده ۱۰%) بر روی مرگ و میر سنین مختلف پورگی و میزان باروری شپشک استرالیایی (Icerya purchase) در شرایط گلخانه ای مورد مطالعه قرار گرفت. دو محلول پاشی با فواصل یک روز قبل از آلوده سازی توسط پوره های خزنده و سپس ۴۲ روز پس از آلوده سازی، با استفاده از هر یک از مواد فوق انجام و غلظت کشنده برای پنجاه درصد جمعیت مورد آزمایش (LC۵۰) پوره های سن اول نیز محاسبه گردید. مقایسه LC۵۰ نشان داد که بوپروفزین بیش از پیریپروکسیفن بر روی رشد پوره های سن اول تاثیر داشته و در فاصله ۲۸ روز پس از اولین محلول پاشی، که عمل پوست اندازی پوره ها متوقف گردیده بود، بیشترین تلفات را بر آنها وارد نمود. اگر چه کل مرگ و میر پوره های سن دوم در تیمارهای مربوط به  پیریپروکسیفن از تیمارهای مشابه بوپروفزین بیشتر بود، اما آمار مرگ و میر تجمعی این پوره ها در تیمار ۱۰۰۰ppmبرای هر دو ماده فوق، پس از ۴۲ روز به ۱۰۰% رسید. عملکرد بوپروفزین در پوست اندازی ناقص پوره ها و تا حدودی اثر تخم کشی آن، یک روند نزولی را در بقای پوره های سن سوم و تعداد تخمهای شپشک استرالیایی نسبت به افزایش غلظت آن ماده نشان داد، اما در این تیمارها هیچگاه اثر آن به ۱۰۰% نرسید. در همین حالت غلظت ۱۰۰۰ppm  پیریپروکسیفن در آزمایشهای فوق، به دلیل اختلال در تعادل هورمون جوانی حشره، باعث وارد آوردن تلفات کامل بر پوره های سن سوم و جلوگیری از تشکیل حشرات کامل ماده و تخم گردید. اما این ترکیب در غلظت۱ppm افزایش قابل ملاحظه ای در میزان باروری شپشک استرالیایی ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

Citrus pest ، Buprofezin ، Pyriproxifen ، Cottony cushion scale ، Icerya purchase ، IGRs ، آفات مرکبات ، بوپروفزین ، پیرپیروکسیفن ، شپشک استرالیایی ، مواد تنظیم کننده رشد حشرات