استفاده از تئوری تعمیم یافته کالای مرکب برای گروه بندی برخی از محصولات عمده زراعی در ایران

در پژوهش حاضر تئوری تعمیم یافته کالای مرکب برای آزمون جمع سازی سازگار محصولات عمده زراعی و گروه بندی آنها در بررسی های اقتصادی رفتار تولید کنندگان بخش کشاورزی ایران به کار گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که فراورده های کشاورزی، بجز ذرت، سویا و خربزه را می توان در گروه های غلات، حبوبات، دانه های روغنی، محصولات جالیزی و سبزیجات دسته بندی و هر کدام را به صورت یک کالای مرکب در بررسی های اقتصادی منظور نمود. افزون بر این، فرض این که آیا همه محصولات زراعی می توانند در یک گروه قرار گیرند نیز آزمون گردید. نتایج آزمون قرار دادن این محصولات (به استثنای کنجد، پنبه و خربزه) را در یک گروه بلامانع می داند. با توجه به نتایج به دست آمده، برآورد یک تابع تولید و یا هزینه کلی برای بخش کشاورزی ایران، از این لحاظ که اشکال جمع سازی بر آن وارد نیست، مورد تایید می باشد. هم چنین، تدوین و برآورد توابع تولید و هزینه برای هر یک از زیربخش های کشاورزی به صورت گروه بندی شده فوق نیز ممکن است.

کلیدواژه ها:

Aggregation ، Co- integration ، Separability ، GCCT. ، جمع سازی ، هم جمعی ، تفکیک پذیری ، تئوری تعمیم یافته کالای مرکب