کاربرد GIS در براورد فرسایش و رسوب حوضه های آبخیز با مدلهای تجربی MPSIAC و EPM

فرسایش خاک از جمله فرایندهایی است که منابع آب و خاک کشور ما را به صورت مستقیم و غیرمستقیم شدیدا تهدید می‌کند و یکی از معضلات اصلی در اکثر حوضه های آبخیز کشور بوده که باعث ایجاد خسارات زیادی از جمله کاهش عمر مفید مخازن سدها، آلودگی منابع شرب، کاهش حاصلخیزی خاک و غیره می شود. با توجه به نرخ بالای فرسایش عمومی در بسیاری از مناطق جغرافیایی کشور، باید تلاش های زیادی به سمت کم کردن خطرات آن صورت گیرد. لازمه این کار وجود داده های کمی است تا بتوان مناطق بحرانی راکه نیازمند حفاظت فوری می باشند تشخیص داده و مدیریت نموده بر اساس روش های سنتی انجام چنین مطالعاتی، اولا زمان بر و پرهزینه هستند ثانیا داده های محلی به دست می دهند. لذا تحلیل و براورد میزان فرسایش و رسوب برای ارائه راهکارهای مدیریتی با توجه به روند فزاینده فرسایش خاک، با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی امری ضروری به نظر می رسد. در صورت عدم وجود یا کمبود داده ها در زمینه فرسایش خاک و تولید رسوب در بسیاری از حوضه های آبخیز کشور، کاربرد روشهای تجربی مناسب برای براورد فرسایش خاک و رسوبزایی الزامی است. از جمله این روشها EPM و MPSIAC می باشد