هوش هیجانی (EQ) و کیفیت تدریس مدرسان

هوش هیجانی، احساسی یا عاطفی شامل شناخت، کنترل عواطف و هیجانهای خود است . هوش هیجانی، اصطلاح فراگیری است که مجموعه گسترده ای از مهارتها و خصوصیات فردی را در برگرفته و به طور معمول به آن دسته مهارتهای درون فردی و بین فردی گفته میشود که فراتر از دایره مشخصی از دانش های پیشین، مانند بهره هوشی و مهارتهای فنی یا حرفه ای است. هدف پژوهش حاضر، بررسی و توصیف هوش هیجانی مدرسان و کیفیت تدریس آنها در سطح دانشگاهی می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف، در قالب تحقیقات کاربردی و به لحاظ شیوه اجرای پژوهش در زمره تحقیقات توصیفی- تحلیلی است . برای گردآوری داده ها از روشهای کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است. گردآوری داده ها جهت مبانی نظری تحقیق، از طریق مطالعه بانکهای اطلاعاتی، کتابها، مقالات فارسی و انگلیسی و تجربیات بینالمللی و شبکه های کامپیوتری و اینترنتی میباشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد؛ هوش هیجانی اساتید دانشگاه ها هر چقدر هم کم یا زیاد باشد، باز هم مدرسان میتوانند با تمرین آن را بهبود بخشند و اساتیدی که هوش هیجانی کمتری دارند عملا می توانند خودشان را به پای دیگر همکارانشان برسانند.

کلیدواژه ها:

هوش ، هوش هیجانی ، کیفیت تدریس ، مدرسان دانشگاه