عوامل ارتقاء کیفیت آموزشی در سیستم آموزش الکترونیکی (E-learning)

عصر کنونی، به عنوان عصر اطلاعات و یا دانایی نام گرفته است. در این عصر، فناوری اطلاعات به عنوان یک راهبرد و طرز تفکر جدید شناخته می شود. اطلاعاتی شدن جوامع پدیده ای است که بر تمام اضلاع و ابعاد زندگی اجتماعی، سازمانی و انسانی تاثیر عمیقی گذاشته است. ظهور تکنولوژی و گسترش آن منجر به تولید روز افزون علم و همچنین سهولت اشاعه آن به تمامی افراد گردیده به این ترتیب هدایت و سازماندهی این اطلاعات کثیر از دغدغه های اصلی زمامداران تعلیم و تربیت شده است. اصطلاح آموزش الکترونیکی که گاها به تعبیری از یادگیری الکترونیکی مطرح می شود مجموعه وسیعی از نرم افزارهای کاربردی و روش های آموزشی شامل آموزش مبتنی بر رایانه، آموزش مبتنی بر وب، کلاسهای درس مجازی و غیره است. مهم ترین رسالت افراد درگیر در یادگیری الکترونیکی، ایجاد دسترسی به دانش و مهارت جمعی برای همه کس در هر زمان و مکان است. رسیدن به این هدف علاوه بر پرسنل متخصص، صرف هزینه و وقت به فناوری ها و ابزار های مناسب نیز نیازمند است. هر چند که آموزش الکترونیکی در ایران، صنعتی نوپا محسوب می شود و آن چنان به بلوغی نرسیده که مورد پذیرش عمومی قرار گیرد اما با شناسایی عوامل تاثیر گذار، می توان بستر ارتقاء کیفیت آن را فراهم کرد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر عوامل ارتقاء کیفیت آموزشی در سیستم آموزش الکترونیکی می باشد و روش تحقیق به شیوه کتابخانه ای تنظیم شده و برای جمع آوری یافته ها از کتب ، مقالات و سایت های علمی مربوطه استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نیز حاکی از آن است مولفه های گوناگونی همچون گستردگی استفاده از شبکه، فردی سازی، تجریه به اشتراک گذاری، تعامل معنی دار، کیفیت محتوا، بازخورد یادگیرنده و... در کیفیت بخشی آموزش الکترونیکی می تواند مفید واقع گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، تکنولوژی آموزشی ، سیستم الکترونیک ، فن آوری اطلاعات