توسعه پایدار و ارایه راهکارها جهت بهبود مسئولیت پذیری اجتماعی در صنعت پتروشیمی ایران

با توجه به اهمیت روزافزون توجه به محیط زیست و حقوق اجتماعی ذینفعان و شهروندان توسط صنایع بزرگی مانند پتروشیمی و از این قبیل و با توجه به هزینه های هنگفت خسارات وارده از نقطه نظر مادی و معنوی، این مسئله و دغدغه به عنوان یک مشکل در حوزه صنعت وجود داشته که نیازمند بررسی دقیق و رسیدگی بیشتر میباشد. بنابراین دغدغه محقق توسعه پایدار و ارایه راهکارها جهت بهبود مسئولیت پذیری اجتماعی در صنعت پتروشیمی ایران بوده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی و مقطعی میباشد. جامعه مورد بررسی، شرکت های داخلی صنایع پتروشیمی ایران میباشند و تعداد ۶۰ شرکت از صنایع پتروشیمی عسلویه و ماهشهر بهعنوان نمونه آماری به صورت تصادفی از هر شرکت یک عضو مشارکت گردید. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد استراتژی سازمانی پورتر، فرهنگ سازمانی دنیتون و مسئولیت اجتماعی کارول مورد استفاده قرار گرفت روایی صوری مورد تایید پنج خبره دانشگاهی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ به ترتیب پرسشنامه ۰/۹۲۸، ۰/۹۶۴ و ۰/۹۷۲ به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که در صنعت پتروشیمی ایران مسئولیت پذیری اجتماعی در دو بعد اقتصادی و اخلاقی از روابط مستقیم و تعیین کننده ای با مولفه های فرهنگ سازمانی و استراتژی سازمان برخوردار می باشد. همچنین استراتژی تمرکز بهطور غیرمستقیم بر بعد مسئولیت اخلاقی تاثیر میگذارد و فرهنگ سازگاری از طریق فرهنگ درگیر شدن در کار بر روی بعد مسئولیت اقتصادی تاثیر گذار می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، فرهنگ سازمانی ، استراتژیهای سازمان ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، صنعت پتروشیمی.