اهمیت روانشناسی محیط در سرشت فضای معماری

روانشناسی محیطی از جمله علومی است که طی سالهای اخیر، به صورت گسترده مورد توجه قرار گرفته است.و حوزه ای است که تعریف آن به شکلی خاص و در قالب چند کلمه نمی گنجد. روانشناسی محیط رشته ای است که با تعاملات و روابط میان مردم و محیط شان سر و کار دارد. انسان، برای ارضای نیازهای خود، در بستری از دگرگونی های معنایی (نمادین)، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، فضا را نیز، دگرگون میکند. این دگرگونی، از خلال فرآیند تخریب، ساختن، انجام میگیرد؛ بدین معنی که برای ساختن فضاهای جدید؛ همواره، نیاز اولیه ای به تخریب فضاهای پیشین، وجود دارد. فضا، به گونه ای حیرت انگیز و با سازوکارهایی که گاه، کشف چند و چون آنها، برای ما، ممکن نمی نماید؛ تمامی ابعاد زندگی انسانی را در خود جای داده و منتقل میکند. تحلیل فضا میتواند، همچون در نزد انسان شناسانی از تحلیل فضاهای کالبدی و شخصی، آغاز شود و تا بزرگترین ابعاد فضایی در شهر، تداوم یابد. هدف از این پژوهش اهمیت شناخت روانشناسی محیط و ارتباط آن با فضای معماری و همچنین محیط کالبدی ارائه شده است. روش مورد استفاده در این مقاله روش توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای می باشد.