مدلسازی توزیع بهینه در زنجیره تامین شکر ایران

حمل و نقل به لحاظ اقتصادی سبب کاهش قیمت تمام شده و هزینه های تولید، توزیع و مصرف کالاها و خدمات میشود و به لحاظ اجتماعی نقش به سزایی در تبادل فرهنگ و توازن قدرت و رفاه جامعه دارد. از جمله مسائل اقتصادی لزوم برنامه ریزی و ارائه الگوی اقتصادی مناسب برای توزیع بهینه محصول با کمترین هزینه است. با توجه به اهمیت زیاد شکر به عنوان کالای مصرفی در سبد مصرفی خانوار و مصرف بیش از اندازه این محصول در ایران و همچنین وجود هزینه های بالای حمل و نقل این مطالعه با هدف ارائه یک مدل ریاضی حمل و نقل به منظور تعیین برنامه بهینه حمل و نقل شکر از استانهای تولید کننده (مراکز عرضه) به استانهای تقاضا کننده (به عنوان مراکز تقاضا) انجام شده است. در این مطالعه ۱۵ استان به عنوان مراکز عرضه کننده و ۳۱ استان به عنوان مراکز تقاضا کننده شکر در نظر گرفته شده است. تجزیه و تحلیل در این مطالعه بر اساس داده های مورد نیاز در سال ۱۳۹۳ با استفاده از نرم افزار GAMS صورت گرفته است. نتایج توزیع بهینه نشان میدهد که مراکز تقاضا کنندهی شکر باید نیاز خود را از مراکز عرضه ایی که دارای حداقل هزینه حمل و نقل، بارگیری و تخلیه است تامین کنند.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، حمل و نقل ، شکر ، توزیع بهینه.