ارزیابی ارتباط بین خواص آنتی اکسیدانی و خاصیت ضد میکروبی عصاره متانولی مریم گلی
محل انتشار: اولین همایش ملی کشاورزی، منابع طبیعی و دامپزشکی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 354
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AGRONOMY01_490
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
با توجه به اثرات جانبی کم گیاهان دارویی و کاربردهای مختلف آنها در زمینه های درمانی، گیاهان مختلفی از جهت خواص ضد باکتریایی مورد بررسی قرار گرفتهاند. از این رو در سالهای اخیر توجه بیشتری به داروهای مشتق شده از گیاهان معطوف شده است و ازآنجایی که فعالیت آنتی اکسیدانی با خاصیت ضد میکروبی همبستگی مثبتی دارد هدف از تحقیق حاضر ارزیابی ارتباط بین خواص آنتی اکسیدانی و خاصیت ضد میکروبی عصاره متانولی گیاه دارویی مریم گلی می باشد . در این پژوهش آزمایشگاهی، برگهای خشک شده گیاه مریم گلی برای تهیه غلظتهای مختلف عصاره متانولی ۳۰)، ۶۰ و ۹۰ میلی گرم درمیلی لیتر) مورد استفاده قرار گرفت. بعد از تهیه غلظتهای مختلف عصاره برای تعیین فعالیت به دام اندازی رادیکال آزاد از دی فنیل پیکریل هیدرازیل استفاده و سپس اثرات ضد میکروبی آنها بر باکتری های سالمونلا تیفی موریوم و لیستریامونوسیتوژنز با روش انتشار در محیط کشت مولر هینتون آگار با استفاده از دیسک های کاغذی ۶ میلی متری انجام شد. نتایج حاصل از بررسی خواص انتی اکسیدانی غلظتهای مختلف عصاره متانولی نشان داد که با افزایش غلظت، فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها بیشتر شده به طوری که غلظت ۹۰ میلیگرم در میلی لیتر با میانگین ۸۱/۹۱ بیشترین نقش را در مهار رادیکالهای آزاد داشته است. ارزیابی نتایج قطر هاله عدم رشد باکتریها نیز نشان داد که غلظت ۹۰ میلی گرم در میلی لیتر عصاره بیشترین تاتیر را به ترتیب بر باکتریهای لستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا تیفی موریوم با میانگین ۲/۰۹، ۱/۷ سانتی متر داشته است و کمترین قطرهاله عدم رشد هم متعلق به غلظت ۳۰ میلیگرم در لیتر عصاره بود. یافته های این پژوهش نشان داد عصاره متانولی برگ گیاه مریم گلی دارای اثرات ضد باکتریایی است. همچنین هر سه غلظت مورد بررسی دارای اثر آنتی اکسیدانی بوده و از بین آنها غلظت ۹۰ میلیگرم در میلی لیتر بیشترین فعالیت را در تست DPPH داشته است. پس میتوان امیدوار بود که در آینده عصاره های گیاهان دارویی میتواند جایگرین داروهای شیمیایی در درمان عفونتها شود. البته همه اثرات این عصارها باید درشرایط in vitro و in vivo به دقت بررسی شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ایوب مزارعی
دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان دارویی ادویه ای و نوشابه ای، دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل، ایران.
لیلا فهمیده
استادیار گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران.