بررسی علل اصلی کم آبی و راهکارهای مقابله با آن (مطالعه موردی: حوزه آبخیز مور علی آباد- استان یزد)

آب یکی از عناصر اصلی توسعه پایدار است و نقش اساسی در فعالیت های اجتماعی ، اقتصادی ،کشاورزی ، صنعت و محیط زیست دارد. مسائل مربوط به بحران ومدیریت آب دومین مسئله اصلی جهان شناخته شده است. استان یزد درحاشیه کویرمرکزی ایران درخط مقدم مقابله با بیابان زایی در مرکز ایران ، با اقلیمی خشک و بیابانی یکی از بحرانی ترین استان های کشور از نظر منابع آب دردسترس می باشد پدیده های خشکی، خشکسالی و کم آبی پدیده جدیدی برای حوزه مطالعاتی نمی باشد. آنچه که مهم است و این پدیده را مشکل ساز می کند افزایش نیاز آبی جوامع انسانی، تغییر در سیستم ها و الگوهای مدیریت آبی نیز همانند سایر پدیده های مشکل ساز بخشی به عوامل محیطی و بخشی به عوامل انسانی مرتبط می شود از آنجا که عوامل محیطی معمولا ثابت و غیر قابل تغییر است موفقیت انسان ها در ادامه سکونت و زندگی در این مناطق موقعی حاصل خواهد شد که بتوانند با اعمال شیوه های مدیریتی متناسب با مناطق خشک که بسیاری از آن به صورت دانش بومی یا تجربه در کشاورزان منطقه وجود دارد سازگاری برقرار نمایند و از شیوه های استفاده کنند که مشکل کم آبی را به حداقل رسانند نه آنکه در سال های بحرانی بر این مشکل بیفزایند.

کلیدواژه ها:

کم آبی ، دانش بومی ، مدیریت آبی ، حوزه آبخیز علی آباد