مقایسه برخی ارقام هیبرید گوجه فرنگی (Solanum licopersicom L.) از نظر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فنولوژیکی

گوجهفرنگی (Solanum lycopersicum L.)، گیاهی دیپلوئید (۲n = ۲x = ۲۴) و از خانواده Solanacea بوده که به عنوان یکی از مهمترین گیاهان این گروه در بیشتر نقاط دنیا کشت میشود. این گیاه، بومی آمریکای جنوبی بوده و در مکزیک اهلی شده است. گوجه فرنگی یک منبع مهم برای مواد کانی، کاروتنوئیدها، ویتامین ها و همچنین مواد آنتی اکسیدانت مانند لیکوپن، کاروتن و ویتامین C است. به منظور مقایسه برخی ارقام هیبرید مورد کشت در کشور تعداد ۲۰ رقم هیبرید در آزمایشی با طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد آزمون قرار گرفتند. تعداد ۷ صفت مهم مورفولوژیکی و فنولوژیکی شامل تعداد روز تا %۵۰ گلدهی، تعداد روز تا %۵۰ تولید میوه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه، تعداد خوشه گل، تعداد میوه و عملکرد میوه اندازه گیری شد و تجزیه واریانس وجود تنوع را در بین هیبریدهای مورد بررسی مشخص کرد. هیبرید PS-۶۵۱۵ زودرس ترین هیبرید و هایپیل ۵۱۳ بیشترین عملکرد میوه را داشت. تعداد میوه بیشترین همبستگی را با عملکرد میوه نشان داد و مشخص شد که گزینش بر اساس تعداد میوه موثرتر از تعداد شاخه و تعداد خوشه گل است. وراثت پذیری صفات فنولوژیکی و مورفولوژیکی به گونه ای بود که نشان داد گزینش میتواند در بهبود این صفات کمک کند.

کلیدواژه ها:

درصد پیشرفت ژنتیکی ، گوجه فرنگی ، هیبرید ، همبستگی ژنتیکی ، همبستگی فنوتیپی