ارزیابی شاخص های غنا و تنوع گونهای در دامنه شمالی و جنوبی زیر حوزه سیساب خراسان شمالی

تنوع گونه ای بخش مهمی از سلامت و پایداری اکوسیستم های مرتعی می باشد و تغییرات در تنوع زیستی باعث می شود که قدرت ارتجاعی محیط در برابر نوسانات و دخالت های بشری به حداقل برسد. بدین منظور مطالعه ای بر روی تنوع گیاهی در زیر حوزه سیساب خراسان شمالی صورت گرفت. نمونه برداری در خرداد ۱۳۹۵ و بصورت تصادفی-سیستماتیک بر روی دامنه شمالی و جنوبی صورت گرفت. بر روی هر دامنه دو ترانسکت (در جهت شیب و خلاف جهت شیب) به طول ۲۰ متر مستقر گردید. در طول هر ترانسکت ۱۰ پلات یک متر مربعی به فاصله های ۵۰ متری از هم مستقر گردید و در هر پلات لیست گونه ها و درصد پوشش و تعداد آن ها یادداشت شد . سپس شاخص های تنوع گونه ای، غنای گونه ای و یکنوختی گونه ای از داده ها محاسبه شد. از آزمون t غیر جفتی برای مقایسه شاخص های اندازه گیری شده در دو منطقه استفاده شد . نتایج ازمون t غیرجفتی نشان داد که تنوع و غنای گونه ای در دو منطقه دارای اختلاف معنی داری هستند بطوری که شاخص تنوع گونه ای سیمپسون برای دامنه شمالی ۰/۶۳ و دامنه جنوبی ۰/۵۶ براورد شد. بررسی شاخص های یکنواختی و غنای گونه ای نیز نشان داد که این شاخص ها در دامنه شمالی بیشتر از دامنه جنوبی است. علت بیشتر بودن این شاخص ها در دامنه شمالی را شاید بتوان به بیشتر بودن رطوبت در این دامنه و همچنین بهتر بودن شرایط زیستی در دامنه شمالی جهت استقرار و ازدیاد گونه ها مربوط دانست.

کلیدواژه ها:

تنوع گونه ای ، غنای گونه ای ، یکنواختی ، سیساب