ارزیابی کیفی منابع آب زیرزمینی منطقه جنوب شرق فاروج (خراسان شمالی) جهت مصارف شرب و صنعت
محل انتشار: اولین همایش ملی کشاورزی، منابع طبیعی و دامپزشکی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 333
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AGRONOMY01_044
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
تعیین کیفیت آب جهت مصارف گوناگون مانند (آشامیدن، کشاورزی و صنعت) دارای اهمیت ویژهای است. در این مطالعه بررسی کیفیت منابع آب زیرزمینی دشت فاروج (شمال شرق ایران) از نظرشرب و صنعت انجام شد. بدین منظور ۱۰ نمونه از آبهای زیرزمینی منطقه شامل قنات، چشمه و چاه از ارتفاعات به سمت دشت برداشت شد. پارامترهای دما (T)، pH و هدایت الکتریکی (EC) هنگام نمونه برداری و در محل اندازه گیری شد. آنالیز آنیونها (HCO-۳, SO۲-۴, Cl-) وکاتیونهای اصلی (Ca۲+, Na+, Mg۲+, K+) در آزمایشگاه شیمی تجزیه دانشگاه فردوسی مشهد اندازه گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که کاتیونهای غالب در۸۰ درصد نمونه ها سدیم و در ۲۰ درصد نمونه ها کلسیم است، آنیونهای غالب در ۶۰ درصد نمونه ها بیکربنات، ۳۰ درصد سولفات و ده درصد کلر است. نمودار شولر (Schoeller Diagram) نشان داد آب منطقه دارای کیفیت خوب تا نامناسب برای شرب میباشد. از نظر سختی کل (TH)، نمونه ها در رده ی نسبتا سخت تا کاملا سخت قرار دارند. با استفاده از شاخص لانژلیه(( Langelier’s Index و شاخص رایزنر (Ryznar Index) خورندگی و رسوب دهی مورد پایش قرار گرفت که مشخص شد نمونه ها از نظر مصارف صنعتی کاملا نامناسب هستند، زیرا اکثر نمونه های منطقه رسوبگذار یا خورنده میباشند. کیفیت نمونه ها از ارتفاعات به سمت دشت کاهش پیدا کرده بطوریکه از کلسیم بیکربناته به سدیم کلره متمایل میشود، که میتواند ناشی از تاثیر گذاری فعالیتهای انسانی از قبیل کشاورزی (کود وسموم) و یا پدیده هایی مانند تبادل یونی در آبخوان در طی مسیر از ارتفاعات به سمت دشت باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهره خسروانی شیری
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
محمدحسین محمودی قرایی
دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
سیداحمد مظاهری
استاد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران