سطح بندی شهرستانهای استان گیلان براساس شاخصهای توسعه دامپروری با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره

بخش کشاورزی در بیشتر کشورهای دنیا و به ویژه ایران نقش مهمی در توسعه ملی ایفا می کند. امور دام به عنوان یکی از زیربخشهای مهم کشاورزی عهده دار تامین پروتئین کشور در کنار ایجاد اشتغال و صنایع وابسته است. برنامه ریزی هدفمند جهت توسعه این بخش به شناخت علمی و صحیح از وضعیت موجود مناطق تحت برنامه ریزی نیاز دارد. از این رو، هدف تحقیق توصیفی حاضر، بررسی وضعیت شهرستانهای استان گیلان از لحاظ شاخصهای دامپروری و رتبه بندی این شهرستانهاست. از تلفیق داده های ثانویه (اسناد انتشاریافته به صورت چاپی یا در فضای وب سازمانها و نهادها) و نیز داده های اولیه (تکمیل چک لیست داده ها توسط برخی سازمانها) برای ۳۲ شاخص مرتبط با وضعیت دامپروری برای سال ۱۳۹۴ استفاده شد. شاخصها بر اساس مطالعات قبلی و مصاحبه با صاحبنظران ترویج و توسعه روستایی و نیز علوم دامی استخراج شد. داده ها پس از پردازش در نرم افزارهای Excel وSPSS، جهت بدون مقیاس نمودن هر یک از شاخصها از روش تقسیم بر میانگین استفاده شد و با استفاده از روش مک گراناهان وزن دهی شدند. نتایج نشان داد که با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره(تاپسیس) توسعه دامپروری، شهرستانهای انزلی، فومن و املش به ترتیب سه شهرستان توسعه یافته از لحاظ شاخصهای مورد مطالعه بودند و شهرستانهای آستانه اشرفیه، شفت، ماسال در مکانهای چهاردهم تا شانزدهم قرار دارند. همچنین، در هفت زیرشاخص مدیریت پرورشی و تولیدی بهرهبرداران، مدیریت بیمه محصولات دامی، صنایع وابسته (صنایع تبدیلی، صنایع لبنی و کشتارگاه)، خدمات بخش خصوصی، خدمات بخش دولتی، زیرساختی منابع پیشنهادهایی، انسانی و نیز آموزشی و ترویجی شهرستانهای استان رتبه بندی شدند.

کلیدواژه ها:

استان گیلان ، برنامه ریزی ، توسعه کشاورزی ، شاخصهای دامپروری ، تاپسیس