آینده پژوهی ائتلاف جمهوری اسلامی ایران، ترکیه و روسیه در منطقه خاورمیانه (با تاکید بر سوریه بر پایه سناریونویسی)۱

هدف: با شروع بحران سوریه، هر یک از طرف های درگیر این بحران، بر اساس منافع و ضررهایی که برای خود متصور بودند؛ وارد این جنگ شدند. بعد از مشخص شدن منافع برای هر یک از این قدرت ها، شروع به اتحاد و تشکیل جبهه بندی کردند. برخی از اتحادهای صورت گرفته مانند ایالات متحده، عربستان سعودی، گروه های سلفی و ...، در راستای اهداف بلندمدت و راهبردی قرار گرفت، اما در جبهه مقابل برای اولین بار کشورهای روسیه و ایران و ترکیه در کنار یکدیگر، علی رغم پیشینه ای که در گذشته داشتند، قرار گرفتند؛ بنابراین، نگارنده به دنبال به این پاسخ سوال اصلی است که، ائتلاف جمهوری اسلامی ایران، ترکیه و روسیه در منطقه غرب آسیا بر اساس چه مولفه هایی رقم خورده و آینده این ائتلاف چگونه خواهد شد؟ روش:روش تحقیق پژوهش پیش رو، موردی-زمینه ای نوع تجزیه وتحلیل، تحلیلی-تبیینی و بر پایه سناریونویسی انجام شده است و مطالب مندرج از طریق روش کتابخانه ای گردآوری شده است.  یافته های تحقیق: اتحاد ائتلاف ترکیه، ایران و روسیه بیش از هر چیزی در راستای اتحاد طبیعی (توازن قوا در عرصه بین الملل و منطقه ای، از دست ندادن منافع در سوریه، گسترش فعالیت و شناخته شدن بازیگر موثر در نظام بین الملل، و ...) بوده است که با توجه به منفعت محوری این اتحاد، می تواند بر اساس منفعت بالاتر یا حتی نه چندان منفعت زیاد، این اتحاد از هم بگسلد. نتیجه گیری:می توان گفت که، اتحاد مذکور بر اساس گفتمان و ایدئولوژی واحد و مورد پذیرش هر یک از طرفین صورت نپذیرفته است، بلکه صرفا بر اساس تشخیص منافعی که از اتحاد در این جبهه نصیب هر یک از قدرت ها می شود، به این ائتلاف رو آوردند. درنتیجه می توان متصور بود که در صورت تزاحم منافع هر یک این سه کشور نامبرده، می تواند آنها را رو در روی یکدیگر قرار دهد. همچنین در پایان با توجه به سناریوهای مختلف، به نتیجه گیری پرداخته شده است.  

کلیدواژه ها:

ائتلاف ، آینده پژوهی ، سناریونویسی ، گفتمان ، موازنه قوا ، غرب آسیا ، بحران سوریه