معرفی انواع میراگرهای تسلیمی TADAS، ADAS بهمراه مروری بر مطالعات و پژوهش های انجام شده پیشین

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 670

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACUC12_024

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

در کشور ما ایران نیز به دلیل قرار داشتن در منطقه ای فعال از نظر لرزه خیزی، در سال های اخیر بطور متوسط هر ده سال، زلزله ای با خسارات جانی و مالی بالا رخ داده است .از این رو به نظر می رسد که باید بطور جدی به ارائه راهکارهایی برای کنترل این خسارات در کشور پرداخت .از طرفی با افزایش کیفیت زندگی در چند دهه اخیر و صرف هزینه های بسیار زیاد در ساخت ساختمان های امروزی، علاوه بر حفظ جان ساکنین، لزوم ساخت سازه هایی که پس از وقوع زلزله های حتی شدید بتوان با جایگزینی المان های آسیب دیده و عدم نیاز به تخریب و بازسازی کلی سازه، از آنها استفادهنمود امری ضروری به نظر می رسد. با توجه به وجود موانعی از قبیل محدودیت های مالی، ضعف در تکنولوژی ساخت، نبود دانش بومی کافی و ...، در کشورهای در حال توسعه استفاده از روش های نوین نام برده در بالا هنوز فراگیر نشده است . این در حالیست که چندین دهه از آغاز پژوهش، توسعه و کاربرد این روش ها در کشورهای توسعه یافته به ویژه آمریکا و ژاپن می گذرد .سیستم های استهلاک انرژی غیرفعال را با توجه به محدودیت های موجود در کشورهای در حال توسعه، می توان گزینه مناسب تری دانست .در بین این گروه نیز میراگرهای اصطکاکی و میراگرهای فلزی جاری شونده با توجه به عدم نیاز به تکنولوژی های پیچیده ساخت، از قابلیت توسعه و کاربرد بیشتری در این کشورها برخوردار هستند. استفاده از سیستم های استهلاک انرژی غیرفعال در سازه که به کنترل غیر فعال نیز معروف است، به مفهوم افزودن ابزاری به سازه است که با توجه به مشخصات فیزیکی خود از طریق تغییر مشخصات دینامیکی سازه و یا از طریق اتلاف انرژی، که به مفهوم افزایش میرایی است و یا هر دو، باعث کاهش پاسخ سازه در برابر نیروهای دینامیکی خارجی گردد .از آنجا که این نوع کنترل نیازی به نیروی خارجی نداشته و به حرکات موضعی سازه حساس است و پاسخ می دهد، استفاده از آن در طرح های مقاوم لرزه ای روز به روز بیشتر می گردد.

نویسندگان

یحیی نصیرا

گروه مهندسی عمران، واحدزنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

علی قمری

گروه مهندسی عمران، واحددره شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، دره شهر، ایران

محسن یوسفی

دانشجوی دکتری، گروه مهندسی عمران، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان،ایران