آنژیوتانسین ۱-۷ و رسپتور Mas بعنوان یک استراتژی جدید برای درمان کورید ۱۹ دربیماران فشار خون بالا

سابقه و هدف: با توجه به این که بیماران مبتلا به فشار خون مستعد مرگ و میر بالاتری در اثر عفونت کورید ۱۹ هستند و در افراد مبتلا به فشار خون بالا در صورت ابتلا به کووید ۱۹ سیستم رنین - آنژیوتانسین دچار تغییر می شود، در این پژوهش بر آن شدیم تا نقش آنژیوتانسین ۷-۱ و رسپتور آن را به عنوان یک روش جدید برای درمان کورید ۱۹ در بیماران مبتلا به فشار خون بالا بررسی نماییم.روش جستجو برای یافتن مقالات، پایگاه های داده پزشکی جستجو شده و کارهای انجام شده روی مسیر RAS استخراج و مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: سیستم رنین آنژیوتانسین با دو بازوی انقباض (آنژیوتانسین ۲ با گیرنده رAT) و انقباض عروقی (آنژیوتانسین ۷-۱ با گیرنده Mas) سیستمی آبشاری است که تعادل بازوهای آن برای کنترل فشار خون و عملکرد بیولوژیک ارگان ها اهمیت حیاتی دارد. این تعادل به نسبت فعالیت ACE / ACE۲ بستگی دارد و انحراف به سمت هر یک یا افزایش فشار خون، واسطه های التهابی و سایتوکین های پروفیبروتیک یا افت فشار خون و مهار عوامل التهابی را در پی دارد. در زمان آلودگی به کورید ۱۹، ورود ویروس از طریق گیرنده ACE۲ است و از این رو، کاهش گیرنده های ACE۲ در دسترس کاهش تولید آنژیوتانسین ۱-۷ و افزایش فعالیت آنژیوتانسین ۲ را در پی دارد که در نهایت آسیب بیشتر به بیماران کووید ۱۹ را سبب می گردد. در نتیجه، درمان هایی که اثر اتساع عروقی بیشتر سیستم (آنژیوتانسین ۱-۷ و گیرنده Mas) را ایجاد می کنند می توانند رویکردهایی مناسب برای بیماران مبتلا به کووید ۱۹ باشند.نتیجه گیری: بر پایه یافته ها، درمان هایی که منجر به افزایش مسیر اتساع عروقی RAS (آنژیوتانسین ۷-۱) می شوند می توانند رویکرد درمانی امیدوارکننده ای برای مداوای بیماران مبتلا به عفونت ویروسی باشند.

کلیدواژه ها:

کووید ۱۹ ، ACE۲ ، آنژیوتانسین ۱-۷ ، فشار خون بالا