مطالعه بر روی مکانیسم های موجود جذب CO2 و H2S توسط آمین و روند مدل سازی آن در صنایع شیرین سازی گاز طبیعی

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,867

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEE01_379

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1385

چکیده مقاله:

جریانات گاز طبیعی و فرآیندهای پالایش اغلب شامل گازهای H2S ,CO2 هستند که می بایست از محیط جدا شوند. روشهای سنتی شیرین سازی با استفاده از محلولهای آبی Alkanolamine و در فرآنیدهای جذب و دفع می باشند. دونوع از معمولترین آمین های مصرفی MDEA ,DEA بوده که با توجه به داده هایی چند در ارتباط با سیستمهای MDEA- CO2 ,MDEA- H2S ,DEA- H2S و وجود داده های کمتر در ارتباط با سیستمهای ,MDEA- H2S- CO2 DEA- H2S- CO2 ؛ داده هایی به صورت مجتمع بر روی بازه های مختلف دما، غلظت آمین و بارگذاری گازهای اسیدی نمی توان یافت. Kent & Eisenberg یک مدل ساده برای پیش بینی رفتار VLE با صرفنظر کردن از ضرایب فعالیت ارائه نمودند. مدل ایشان بر پایه چندین ثابت تعادل و روابط قانون هنری برقرار است. درمدل کنت- هایزنبرگ نیاز به حل مجموعه ای از معادلات می باشد. Austgen et al.; Deshmukh & Mather مدلهایی ارائه نمودند که بیشتر مورد استفاده بوده اند. این مدلها برای محاسبه ضرایب اکتیویته و برای تمام اجزا یونی عبارات صریحی پیشنهاد کردند که درحین پیچیده بودن نیازمند حل یک مجموعه از معادلات غیر خطی می باشند. Brain et al. (1976) که از مدل ناپایداری maragoni برای سطح مشترک جریان متلاطم استفاده کرده بود، تطابق خوبی با جوابهای آزمایشگاهی پیدا نمود. ایشان با این کار نشان دادند که استفاده از ضریب انتقال جرم فیزیکی اندازه گیری شده تحت شرایط سطح مشترک متلاطم تطابق بسیار بهتری با نتایج آزمایشگاهی دارند. اخیرا sada et al. (1976,1977) با اضافه کردن عامل فعالیت سطح به محاسبات مدل رسوخ نتایج بسیار خوبی بدست آورد. باید به این نکته توجه کرد که نتایج به دست آمده از روش sada et al. برای نرخ واکنش؛ بسیار بهتر از نتایج حاصل از استفاده از تئوری عمومی معادله سینیک با درجه واکنش مشابه یک [pseudo first order] است آزمایشات Brian et al. نشان دادند که جذب CO2 داخل محلول بی کربناتی MEA بدون حضور عامل فعال سطحی بهتر از حضور غیر فعال سطحی (surfacc Active Agent ) صورت می پذیرد. در این تحقیق تاثیرات کشش سطحی در طول جذب شیمیایی مد نظر قرار گرفته بود.

نویسندگان

رضا مرندی

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

مونا صفایی

فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات