تعیین راهبردهای ورزش همگانی در ایران

یکی از منطقی ترین شیوه ها برای رسیدن به بهره وری و رشد و توسعه بهینه در سازمان های ورزشی؛ دارا بودن برنامه مدون و تبیین راهبردهای رسیدن به اهداف سازمانی است. هدف از این تحقیق تعیین راهبردهای ورزش همگانی در ایران به روش SWOT بود. این تحقیق به لحاظ هدف و ماهیت از نوع کاربردی و ازنظر استراتژی اجرا از نوع توصیفی- تحلیلی است که به روش میدانی انجام شده است. ابتدا وضعیت موجود ورزش همگانی ایران بررسی و سپس پرسش نامه ای با میزان پایایی ۹۲/۰ طراحی گردید. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی مدیران فدراسیون ورزش همگانی، روسای کمیته ها و انجمن های فدراسیون ورزش همگانی، روسای هیئت های استان ها و اعضای شورای راهبردی فدراسیون ورزش همگانی کشور تشکیل می دادند که ۸۵ نفر از آنها به عنوان نمونه در دسترس انتخاب و پرسشنامه ها بین آنها توزیع و تکمیل گردید.. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی و در بخش آمار استنباطی از مجذورکا و آزمون فریدمن؛ و درنهایت از مدل تجزیه وتحلیل SWOT استفاده گردید. بر اساس ماتریس عوامل درونی و بیرونی، جایگاه ورزش همگانی ایران در موقعیت ضعف و تهدید (WT) تعیین شد. راهبردهای ۱۳ گانه با استفاده از ماتریس TOWS تدوین و پس از رتبه بندی با ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی (QSPM)، ارائه گردید. با توجه به قرارگیری ورزش همگانی ایران در موقعیت ضعف و تهدید (WT) به نظر می رسد عملیاتی نمودن استراتژی های تبیین شده بتواند این رشته را از وضعیت بحرانی موجود به جایگاه بهتری برساند.

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی ، تحلیل سوات ، ارزیابی عوامل داخلی ، ارزیابی عوامل خارجی ، ایران