بهینه سازی توابع شتاب زمان دوام با استفاده از الگوریتم ناحیه اطمینان

روش زمان دوام روشی است که درسالهای اخیر برای طراحی لرزه ای سازه ها معرفی شده است این روش بر مبنای تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی می باشد که با مفاهیم شناخته شده تحت عنوان طراحی براساس عملکرد سازه ها سازگاری دارد در روش زمان دوام تحت تحریک تابع شتاب استانداردی که تقاضای دینامیکی آن به تدریج افزایش می یابد تحلیل می شود شاخصهای خرابی سازه در طول تحلیل مورد بررسی قرار می گیرند و تحریک تا ناپایداری سازه ادامه پیدا می کند در نهایت با توجه به زمان رسیدن به شاخص خرابی موردنظر وضعیت سازه ارزیابی میگردد تولید توابع شتاب مناسب برای روش زمان دوام نقشی اساسی در موفقیت این روش ایفا می کند دراین راستا تابعی مناسب تر خواهد بود که نتایج حاصل از اعمال آن در تحلیل زمان دوام با نتایج موجود از عملکرد سازه های مختلف تحت زلزله های واقعی بیشترین سازگاری را داشته باشد

کلیدواژه ها:

زمان دوام ، تابع شتاب فزاینده ، بهینه سازی ، الگوریتم ناحیه اطمینان