رقابت های حزبی در تاریخ نگاری ناسیونالیستی مصر در ۱۹۵۲-۱۹۱۹م (مطالعه موردی: مقایسه سعد زغلول نوشته عقاد و مصطفی کامل نوشته رافعی)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم تاریخی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 206
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSS-7-1_004
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
به دنبال وفات سعد زغلول، یکی از رهبران ملیگرای مصر در ۱۹۲۷م، هواداران حزبیاش یادداشتهای بسیاری درباره او منتشر کردند. یکی از مهمترین این آثار، کتاب سعد زغلول بود که به قلم محمود عباس عقاد در ۱۹۳۶م، نوشته شد. در سالهای ۱۹۳۹و ۱۹۴۱م، عبدالرحمن رافعی، هوادار حزب وطنی زندگینامههای مفصلی از دو رهبر دیگر ملیگرای مصر، مصطفی کامل و محمد فرید منتشر کرد. اگر چه این آثار تاریخنگارانه در سالهای مختلفی نوشته شدند، یک ویژگی مشترکی داشتند و آن ترسیم تصویری آرمانی از رهبران ناسیونالیست مصر بود. در این مقاله چگونگی و چرایی این نوع تصویرسازی در پرتو فضای تاریخی مصر در این دوره بررسی میشود. روش این تحقیق، بر حسب شاخصههای تاریخنگاری، فهم روابط مولفههای متون مورد بررسی با نویسندگان و بافت کلان سیاسی-فرهنگی مصر در بازه زمانی مورد نظر است. نتیجه نشان داد در فاصله ۱۹۵۲-۱۹۱۹م، رقابتهای احزاب مصر در حوزه تاریخنگاری، به ویژه تولید زندگینامه رهبران ملی بروز یافت. هر یک از این احزاب، تلاش کردند رهبر حزب خود را به عنوان موسس جنبش ناسیونالیسم به تصویر بکشند و رهبران دیگر را در حاشیه حوادث نشان دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم عزیزیان
دانش آموخته دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :