منع دزدی دریایی در مدیترانه و نقش آن در زوال الجزائر (۱۶۰۰ تا ۱۸۳۰م.)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم تاریخی، دوره: 8، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 211
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSS-8-1_001
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
فرایند تسلط عثمانی بر الجزایر، محصول تجاوزگری اسپانیایی ها در قرن شانزدهم به سواحل این سرزمین بود؛ از این رو امیرنشین الجزیره بهمنظور بیرونراندن اسپانیایی ها، از برادران مشهور بارباروس استمداد کرد. خیرالدین بارباروس با کمک ارتش ینی چری در سال ۱۵۲۹م. الجزیره را فتح کرد و با حمایتی که از سلطان عثمانی دریافت کرده بودند، الجزائر را به صورت یک پایگاه نظامی درآورده و با اقتدار بر نواحی شرقی مدیترانه مسلط شدند. آنها غنائم فراوانی از طریق راهزنی دریایی بهدست می آوردند. اما در قرن هفدهم با اعطای امتیازات کاپیتولاسیون به اروپائیان توسط عثمانی، درآمدهای کلان ناشی از غارت کشتی های تجاری اروپایی که بر اساس معاهده کاپیتولاسیون منع شده بود، متوقف شد و مهم ترین منبع درآمد الجزائر دچار مشکل گردید. پیامد این کاهش درآمد، از یکسو کمبود مواجب سپاه بود که موجب شورش لشکریان می شد و از سوی دیگر، فشار بیشتر برای اخذ مالیات از مردم بود که آن نیز موجب شورش قبایل محلی می شد؛ این روند در کنار عوامل دیگر به ضعف روز افزون الجزائر منجر شد و سرانجام در ۱۸۳۰م. الجزائر اشغال شد. در این مقاله روند تحقق این عامل به عنوان یکی از عوامل زوال الجزائر بررسی شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس برومند اعلم
استادیار گروه تاریخ دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
هادی جوهری
دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ و تمدن ملل اسلامی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :