اضافه استشهادی
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 193
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-6-2_014
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
استشهاد و اقتباس آیات قرآنی، در دوره های مختلف، همواره از بارزترین ویژگی های متون نثر فارسی بوده است. طبیعی است که این صنعت خطابی، مانند هر پدیده زبانی، بنابر مقتضیات فکری و ادبی غالب هر دوره، دستخوش تحول و شکل گردانی شده است. بررسی نمونه های استشهاد در نثر فارسی از قرن پنجم تا هشتم هجری نشان می دهد که این صنعت به مرور زمان از عنصری استدلالی به عنصری بلاغی تغییر شکل یافته و براثر این تحول کارکردی، ساختار زبانی آن نیز از حالت مبسوط و صریح و مستقل به سمت الگویی موجز و مبهم و وابسته حرکت کرده است. نتیجه نهایی چنین جریانی، ظهور نوع تازه ای از ترکیب اضافی در زبان فارسی است که می توان آن را «اضافه استشهادی» نامید. باتوجه به غیاب این نوع ترکیب اضافی در آثار مربوط به دستور زبان فارسی، بررسی جامع ساختمان این ترکیب ضروری است. در این نوشته، عوامل شکل گیری، ساختار زبانی و ادبی، الگوها و کارکردهای اضافه استشهادی بررسی شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
روح الله هادی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
نگین مژگانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :