بررسی تاثیر میراگرهای با میرایی های مختلف در بهبود عملکرد مهاربندهای شورون

روشی که امروزه مورد توجه اکثر محققین در طراحی سازه­های جدید و بهسازی سازه­های موجود می­باشد، کاهش حرکات و نیروهای حاصل از زلزله در سازه است. بر این اساس، کنترل سازه­ها از طریق اعمال نیروهای­ کنترل­کننده بر سازه به کمک ابزارها و وسایل مناسب و جدا کردن سازه از حرکت زمین شکل گرفته است. دستگاه­های اتلاف انرژی غیرفعال، یگ گروه از این روش حفاظت لرزه­ای هستند که خود به دو دسته دستگاه­های وابسته­ به ­سرعت و غیروابسته به سرعت طبقه بندی می­شوند. در سیستم­های کنترلی سازه­ها، میرایی نقش اساسی را در کنترل پاسخ­های لرزه­ای دارد. از طرفی دیگر رفتار غیرخطی سازه­ها و مقدار انرژی هیسترزیس که میرایی هیسترزیس سازه مشهور است، تاثیر بسیار مهمی در مقدار خرابی­های سازه داشته و آستانه فروریزش سازه را کنترل می­کند. با تغییر مقدار میرایی الحاقی سازه، رفتار غیرخطی المان­های مقاوم سازه تغییر یافته و مقدار انرژی هیسترزیس سازه تحت تاثیر قرار می­گیرد. در این تحقیق، جهت بررسی این موضوع، قاب­هایی با مهاربند شورون و تعداد طبقات ۵، ۱۰ و ۱۵ در نرم­افزار SeismoStruct مدلسازی و تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی شده­اند و میرایی به وسیله­ی سیستم کنترلی میراگر ویسکوز به سازه­ها، اعمال گردیده است. با بررسی نتایج مشاهده می­گردد که میرایی باعث کاهش مقدار پاسخ­های لرزه­ای سازه­ها می­گردد اما رابطه افزایش میرایی و کاهش پاسخ­ها خطی نیست. اما در حالت کلی مقدار میرایی باعث کاهش مقدار جابجایی، دریفت، برش پایه و افزایش سطح عملکرد سازه­ها می­گردد. بیشترین مقدار کاهش نیروی داخلی برای میرایی ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد به ترتیب برابر ۳۵، ۳۹ و ۴۳ درصد بوده است. همچنین بیشترین مقدار کاهش برش پایه برای میرایی ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد به ترتیب برابر ۵۵، ۵۹ و ۶۴ درصد بوده است

کلیدواژه ها:

میراگر ویسکوز ، مهاربند شورون ، تحلیل دینامیکی غیرخطی ، پاسخ لرزه ای