تجزیه و تحلیل ریزرخساره ای، محیط های رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند پابده در برش نمونه، زاگرس

برش نمونه سازند پابده (پالئوسن فوقانی - الیگوسن زیرین) در تاقدیس (کوه) گورپی، زاگرس و خوزستان قرار گرفته است و ازنظر سنگ شناختی شامل تناوب مارن های ارغوانی و سفید، آهک مارنی و آهک نازک تا ضخیم لایه غنی از فرامینیفر های پلانکتونیک است. باتوجه به نبود شواهد فرسایش قاره ای یا خروج حوضه از آب، مرز پایینی این سازند با سازند گورپی پیوسته است و مرز بالایی آن با سازند آسماری پیوسته و تدریجی است. مطالعات سنگ شناختی، توصیف و تجزیه و تحلیل ریزرخساره ها به ویژه رخساره های همی پلاژیک، پلاژیک و توربیدایتی در بازه زمانی پالئوسن تا الیگوسن زیرین نشان دهنده ته نشست سازند پابده در بخش عمیق حوضه رسوبی است. باتوجه به مطالعات و مشاهدات صحرایی، مطالعه رخساره ها و بررسی های سکانسی، سطوح اصلی چینه نگاری سکانسی مانند مرز سکانس، سطح حداکثر عمق، سطح سیلاب دریایی، دسته های رخساره ای و ۹ سکانس ته نشستی شناسایی شده اند. براساس ریزفسیل های تشخیص داده شده، سکانس های P۱، P۲ و بخشی از سکانس P۳ (دسته رخساره ای FSST+LST) در بازه زمانی پالئوسن، دسته رخساره های TST، HST و FRWST سکانس P۳، سکانس های P۴، P۵، P۶، P۷ و P۸ در ائوسن و سکانس P۹ در ائوسن فوقانی - الیگوسن زیرین نهشته شده اند. تمامی سکانس ها با مرز سکانسی نوع دو آغاز می شوند. در تمامی سکانس ها به جز سکانس P۳ و P۴، این مرز بر سطح TS منطبق است. عمیق ترین سطح حداکثر عمق (mfs) به سکانس P۳ متعلق است که با فراوانی چشمگیر کانی های اولیه و درجازای گلاکونیتی همراه است. منحنی تغییرات سطح نسبی دریا در بیشتر سکانس ها به جز سکانس P۳، P۸ و P۹ با منحنی تغییرات جهانی سطح آب دریا برای بازه زمانی مدنظر انطباق دارد. نبود انطباق در سکانس P۳، P۸ و P۹ بیان کننده نقش فعالیت های تکتونیکی هم زمان با رسوب گذاری در حوضه زاگرس است.

کلیدواژه ها:

تاقدیس گورپی ، سازند پابده ، محیط رسوبی ، چینه نگاری سکانسی ، پالئوسن - الیگوسن