آثار حقوقی حق دریافت پذیره بر موقوفات

اجاره طولانی مدت برخی از موقوفه ها با دادن حق اعیان به متاجر روی زمین های وقفی، جایگاه خاصی پیدا کرد؛ اما به مرور زمان این امر با مشکلات متعددی مواجه شده است. از این رو هدف مقاله پیش رو تبیین و تحلیل آثار حقوقی دریافت پذیره بر موقوفات در نظام حقوقی ایران می باشد. دریافت پذیره را همان اجاره دانست با این تفاوت که در دریافت پذیره پرداخت مبالغ معتنابه از سوی مستاجر به عنوان حق پذیره یا حق اهدایی در بدو شروع رابطه استیجاری و تنظیم قرار داد اولیه صورت می گیرد، مدت اجاره طویل بوده و اذن احداث و تملک اعیان داده می شود. همچنین مبلغ اجاره بهای پرداختی در تمام مدت اجاره بسیار ناچیز است. اما اثبات حق اختصاصی برای فرد و الزام مالک به تجدید اجاره، چالش برانگیز است، چرا که در پذیره حق اولویت ایجاد می شود و متولی پس از پایان مدت اجاره ملزم به تجدید عقد اجاره است. در پذیره اراضی موقوفه، در مقابل دریافت مبلغی از مستاجر با عنوان حق پذیره حق احداث اعیان به وی اعصا می شود. به استناد حق مزبور مستاجر حق دارد در عرصه وقفی مورد اجاره احداث بنا و غرس اشجار نماید و برای اعیان احداثی خود سند اعیانی تهیه کند. علاوه بر این برای مستاجر حق اولویت و تمدید قرار داد اجاره ایجاد می شود. در باب اجاره ی موقوفات این است که برخلاف قانون مدنی و قانون روابط موجر و مستاجر سال ۱۳۷۶ که حق انتقال منافع مورد اجاره را برای مستاجر قائل بودند مگر در صورتی که خلاف آن در قرارداد ذکر شود. در قرارداد اجاره ی املاک و اراضی وقفی مستاجر حق انتقال مورد اجاره را به دیگری ندارد مگر این که چنین حقی کتبا به او داده شده باشد.

کلیدواژه ها:

وقف ، حق پذیره ، حق تقدیمی ، اذن در ساخت ، اجاره مال موقوفه