دو شاعر با یک تخلص، عرشی یزدی و عرشی اکبر آبادی

این پژوهش بر آن است تا به بررسی و تحلیل زندگی و شعر دو شاعر سده های دهم و یازدهم هجری بپردازد که با فاصله زمانی نسبتا کوتاهی با یکدیگر می زیسته اند و هر دو یک تخلص داشته اند. طهماسب قلی بیگ یزدی از شاعران ایرانی و از نوادگان دختری اسماعیل میرزا فرزند شاه طهماسب صفوی است که عرشی تخلص می کرد و در اواخر سده دهم هجری می زیست. میر محمد مومن متخلص به عرشی و مخاطب به نادرالعصر نیز سراینده، عارف و خوشنویس سده یازدهم هجری و فرزند میر عبدالله مشکین قلم متخلص به وصفی، شاعر و خوشنویس کرمانی تبار است که آثار متعدد منظوم و منثوری از خود به جا گذاشته است.

کلیدواژه ها:

نسخه های خطی ، قرن یازدهم ، عرشی اکبرآبادی ، عرشی یزدی ، شاعران ایرانی