یک نوع «شمار تردیدی» در تاریخ بیهقی

صفتهای شمارشی شامل صفتهای شمارشی اصلی ، ترتیبی ، کسری و توزیعی است . در صفت شمارشی اصلی گاهی معدود نکره بر عدد مقدم می شود . در این حالت شمار خاصی با عنوان شمار تردیدی به وجود می آید . این نوع شمار مفهوم تقریب و تخمین دارد . در تاریخ بیهقی این نوع شمار با بسامد بالا بسیار به کار رفته است . در این مقاله به نقد و بررسی این نوع شمار در کتابهای دستوری و سپس در تاریخ بیهقی پرداخته شده است . این بررسی نشان می دهد که دستورنویسان و شارحین به این شمار توجه چندانی نداشته اند . از سوی دیگر بسامد بالای این نوع شمار در تاریخ بیهقی می تواند در جهت اثبات قدرت نویسندگی و امانتداری و تاریخ نگاری علمی بیهقی شاهد قابل استنادی باشد .

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، صفتهای شمارشی ، شمار تردیدی ، یای نکره