اثر بارجامد بررفتار رئولوژی و زمان ژله ای شدن در ریخته گری ژلی سیلیسیم

ریخته گری ژلی از جمله روش های مرسوم تهیه بدنه های سرامیکی و فلزی بر پایه روش های کلوییدی است. هدف اصلی این تحقیق بررسی و ساخت بدنه های متخلخل ریخته گری ژلی سیلیسیم است. به منظور رسیدن به این هدف پارامترهای ریخته گری ژلی و رفتار رئولوژیکی دوغاب سیلیسیم در بارهای جامد مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش بار جامد سیلیسیم از۳۰ درصد حجمی به ۳۵ درصد حجمی ویسکوزیته دوغاب سیلیسیم به طور چشم گیری افزایش می یابد. افزایش بار جامد زمان ژلاسیون را %۵۰ کاهش می دهد. بدنه‎های خام نهایی سیلیسیم به دست آمده با بار جامد۳۰ درصد حجمی دارای ۴۳ درصد حجمی تخلخل و MPa ۱۹  استحکام  خمشی خام است  و با بار جامد  ۳۵ درصد حجمی دارای ۳۸ درصد حجمی تخلخل وMPa  ۲۳ استحکام خمشی خام است. نتایج DTA/TG نشان داد که مواد منومری در محدوده دماییC° ۶۰۰-۳۵۰ از قطعه خارج می شوند. ریزساختار بدنه های به دست آمده با کمک میکروسکوپ الکترونیکی بررسی شد که نشان دهنده تخلخل های یکنواخت و در ارتباط با یکدیگر بود.

کلیدواژه ها:

Gel-casting ، Rheological behaviour ، Solid content ، Gelation time ، Idle time ، ریخته گری ژلی ، رفتار رئولوژی ، بار جامد ، زمان ژلاسیون ، زمان انتظار